Vandaag 1 jaar geleden
Het in allerlei opzichten waardeloze jaar 2015 kent in Portugal een enigszins aangenaam sluitstuk. In Lissabon is het goed toeven in december. En goedkoop.
De Champions League-kraker tussen Benfica en Atletico Madrid is er eentje om naar uit te kijken. Een fraai affiche. Ik vind het treffen tussen de onder 19-teams van beide clubs minstens even leuk. Voor het duel in de UEFA Youth League moet ik naar de Caixa futebol campus in Seixal, het trainingscomplex van Benfica.
Om er te komen vanuit het centrum van de Portugese hoofdstad heeft enige voeten in de aarde. Ik moet met de Transtejo, de veerboot, de Taag over. Een vaartocht van ruim een kwartier vanaf Cais do Sodré. Ja, je moet er soms wat voor over hebben om ergens acte de présence te geven.
Ik ben in elk geval niet de enige die op de vroege dinsdagmiddag de oversteek maakt. Na aankomst naar de campus zoeken, hoeft daarom niet. Just follow the crowd. Ik hoef alleen de dames en heren met roodwitte sjaals en mutsen te volgen. Enkele tientallen. Iedereen gaat dezelfde kant op. Bovendien zijn de lichtmasten van het trainingscomplex al vanaf de aanlegsteiger zichtbaar. Weinig kans om te verdwalen dus.
Ruimschoots op tijd bij het complex, denk je dan. Een 40-tal minuten voor de aftrap. Daar denkt de Portugese organisatie anders over… Om 15.00 uur gaan ze beginnen. Om half drie gaat er bij de entree één loketje open voor de verkoop van bilhetes. Erg voorspoedig verloopt dit niet. Er staat weldra een gigantische rij. Omdat ik eerst een versnapering tot me heb genomen bij een snackkar, ben ik gedwongen achter in de rij plaats te nemen. Meer dan twintig minuten duurt het voordat ik aan de beurt ben. Een toegangsbewijs kost weliswaar maar 5 euries. Het wordt wel kielekiele. Luttele minuten voor aanvang schuifel ik pas de tribune op.
De grote tribune bij het hoofdveld van de campus zit goed vol. Het is feitelijk gewoon een klein stadionnetje. Aan het hele complex mankeert trouwens weinig. Een groot aantal zorgvuldig onderhouden velden. Kantoren. Een appartementencomplex waar de jeugdspelers intern verblijven. Nee, niks mis mee. Met meer dan 230.000 leden behoort Benfica tot de grootste sportclubs ter wereld. Een club van standing, hè. Maar desondanks een club die dicht bij het volk is gebleven. Prominenten zitten gewoon tussen de supporters. Zoals Rui Costa. De vedette van weleer poseert gewillig en geduldig voor en met zijn bewonderaars. En dat zijn er nogal wat.
De wedstrijd heeft alles in zich wat voetballen zo mooi maakt. Passie. Strijd. Technische hoogstandjes. Hoewel er onder 19-elftallen op het veld staan, voetballen de knaapjes als mannen. Het gaat er bij tijd en wijle verhit aan toe. De vedetten van de toekomst zijn zich er al vroeg van bewust wat er bij komt kijken om te ‘overleven’ in de top. Als echte kerels uitdelen én incasseren. Hun Nederlandse leeftijdgenoten kunnen er een voorbeeld aan nemen. Bij de strijd op leven en dood houden de Portugese en Spaanse talenten elkaar keurig in evenwicht: 1-1.
Kortom, een heerlijke opwarmer voor de Champions League-kraker, die hun ‘grote broers’ later op de avond in het Estádio da Luz gaan afwerken.
8 december 2015 Benfica o19 – Atletico Madrid o19
I was there…