Vandaag 1 jaar geleden
De een heeft wat met kerken, kastelen of historische gebouwen. Op mij oefenen (voetbal)stadions al sinds jaar en dag een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. Als ik ergens lichtmasten of tribunes ontwaar, moet ik er een kijkje gaan nemen. Vergelijk het maar met vuurtorens. De lampen loodsen me er naartoe met een haast mag(net)ische werking.
Nou heb ik de afgelopen vier decennia in Nederland alles wel zo’n beetje gezien. Met dat opgefokte gedoe rond wedstrijden in het betaalde voetbal in ons polderparadijs ben ik bovendien al heel lang klaar. Afgezien van wedstrijden van Go Ahead Eagles ga ik tegenwoordig zelden of nooit meer ergens in de ere- of eerste divisie kijken. Wanneer ik alleen toegang krijg via een combiregeling of met een clubkaart, dan blijf ik lekker thuis. Dan hoeft het voor mij niet. Nee, dank je wel. Hou alsjeblieft op zeg.
Uitzondering maak ik hooguit voor een fonkelnieuwe of grondig verbouwde arena. Dus ja, nadat het Polman stadion in Almelo vorig seizoen werd uitgerust met een heuse tweede ring, wilde ik dat toch een keer met eigen ogen aanschouwen. Dan kan ik me niet bedwingen en stap ik in de auto. Zelfs al betreft het een nietszeggend maandagavondpotje van de Heracles-beloften tegen Feyenoord.
Wat voorzitter Jan Smit c.s. de afgelopen twee decennia bij Heracles uit de grond hebben gestampt, daar kunnen veel clubs een voorbeeld aan nemen. Een enorme vooruitgang in vergelijking met die ouwe zooi aan de Bornsestraat.
2 mei 2016 Almelo