Maandelijkse archieven: november 2021

Tussen Skunk en Sastamala: eigen initiatief brengt Duko Krook hogerop

Na vijf seizoenen VoCASA achtte Duco Krook de tijd rijp om zijn vleugels verder uit de slaan en het sportief hogerop te zoeken. Dus toen Daan Haanappel naar Draisma Dynamo ging, wilde de aanvoerder van de Nijmegenaren zijn strijdmakker graag volgen. Hij zocht zelf telefonisch contact met Redbad Strikwerda. Met succes. Het eigen initiatief loonde voor de 25-jarige middenaanvaller. Met als gevolg dat vader en moeder Krook, zijn trouwste supporters, in het huidige seizoen veelvuldig vanuit Veghel naar Apeldoorn moeten rijden om hun volleyballende zoon live in actie te zien.

In Brabant kreeg de bewoner van de FSG campus de grondbeginselen van het volleybal bijgebracht. Het begon voor Krook allemaal bij Skunk in Veghel. Tussendoor volleybalde hij ook korte tijd bij Were Di in Gemert. Dat hij zich ooit nog eens eredivisievolleyballer zou mogen noemen, daar was hij in zijn jonge jaren helemaal nauwelijks mee bezig. Pas vanaf het moment waarop hij vanuit de derde divisie quasi bij toeval in de Topdivisie belandde, kwam langzaam het besef dat er weleens wat in meer in het vat kon zitten.

“Bij Skunk is alles goed wat je doet. Het ging eigenlijk vanzelf. Bij VoCASA werd het serieuzer. Ik kwam daar terecht via Joris Zwanenburg, een vriend van mij. Hij speelt er nu nog. Ik vroeg voor de grap of ze nog een middenspeler zochten. Ik heb daarop een paar keer meegetraind en mocht blijven. Dat ik me zelf bij Draisma Dynamo heb aangemeld, klopt ook. Toen m’n maatje Daan naar Apeldoorn ging, dacht ik bij mezelf: het is nu of nooit, en heb ik Redbad gebeld”, vertelt de 1,97 meter lange nieuweling hoe hij speler van de landskampioen werd.

Krook beleefde een ietwat onfortuinlijke entree. “Op de training raakte ik geblesseerd aan mijn meniscus. Ik voelde iets knakken. Er zat een scheurtje in. Pure pech. Via Dynamo ben ik heel snel geopereerd. Inmiddels kan ik weer wedstrijden spelen en ben ik voluit aan het trainen. Voordat ik m’n explosiviteit weer helemaal terug heb, gaat er nog wel wat tijd overheen. Dat kan nog wel enkele maanden duren.”

Het herstel van de operatieve ingreep verliep voorspoedig. De gewenning aan zijn nieuwe dagelijkse routine idem dito. “Bij VoCASA waren de trainingen meer op het team gericht. Veel zes tegen zes. Ook omdat je daar minder tijd hebt. Je hebt niet echt persoonlijke doelen. Dat is bij Draisma Dynamo anders. Hier sta je er niet om te staan, maar is alles gericht op beter worden. Er bewust mee bezig zijn. Ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik ervan moest verwachten. Twee keer per dag trainen was nieuw voor mij. Maar het is wel heel vet. In juni en juli deden we alleen maar spelletjes. Vanaf augustus was het flink aanpoten. Toen lag ik ’s avonds op de bank en dacht ik echt: waar zijn we in vredesnaam aan begonnen. Ik had de hele week spierpijn. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt.”

Dat hij het volleyballen combineert met school, maakt het voor Krook extra pittig. “Ik ben dit jaar begonnen met een studie interieurbouw, meubels maken. Daarvoor moet ik ook regelmatig op school zijn. Dat is aardig pittig en fysiek behoorlijk zwaar. Twintig uur trainen. Dertig uur naar school. Dat is meer dan een fulltime baan.”

Krook vindt het een voorrecht om bij Draisma Dynamo te mogen samenspelen met ervaren rotten van het kaliber Jeroen Rauwerdink. “In het begin kijk je best wel tegen zo iemand op. Maar later merk je dat Jeroen ook gewoon iemand is die tegen een grapje kan en met wie je vreselijk kunt lachen. Natuurlijk steek je veel op van een speler met zoveel ervaring. Reken maar dat hij het je laat weten als je de kantjes eraf loopt. Daan en ik zijn prima opgenomen in de groep. Feitelijk gaat zoiets vanzelf. Er hangt sowieso een heel leuke sfeer. Je merkt ook dat er best wel verbinding is met de vereniging. Het is fijn dat er ook weer publiek mag komen kijken. Van volle tribunes word ik wel blij. En als ze gaan zingen, zoals tegen Lycurgus, is het helemaal mooi.”

Zijn Europese debuut noemt hij het hoogtepunt van zijn eerste maanden in Apeldoornse dienst. “In zo’n Champions League wedstrijd merk je dat alles harder, hoger en sneller gaat. Het mooie is wel dat je merkt dat je erin mee kunt. In Finland stond ik zelf ook voor het eerst langer in het veld. Daarvoor had ik, mede door het herstel na die operatie, alleen tegen VCN even kort mee mogen doen. Het smaakt naar meer.”

 “Het is niet zo dat ik per se móet winnen van Lycurgus of Orion. Ik vind het al heel mooi dat ik dit mag meemaken. Ik heb zelf opgebeld. Ik wil die ervaring hebben. Ik wil het meemaken. En ik speel meer dan verwacht. Van Redbad krijg je echt een kans. In alles merk ik dat ik sterker en beter word en hoger spring. Je leert van elke training. Zelfs van nederlagen. Die uitschakeling voor de Champions League was een tegenvaller. Het is mooi om te zien hoe we ons daarna gewoon herpakken tegen Lycurgus”, geniet de voormalige VoCASA-captain met volle teugen van het proces waarin hij meedraait.

Met VoCASA promoveerde Duco Krook in 2018 naar de eredivisie. In zijn korte verblijf in Apeldoorn heeft hij de Supercup inmiddels ook al op zijn cv mogen bijschrijven. En als het aan hem ligt, komen daar aan het einde van het seizoen nog een aantal prijzen bij. De middenman levert er met plezier zijn bijdrage aan. Of Draisma Dynamo zich in de strijd om de landstitel evenals vorig seizoen opnieuw alle concurrenten succesvol van het lijf kan houden, heeft het volgens Krook geheel in eigen hand. “We moeten doorgaan waar we mee bezig zijn. We zijn op de goede weg.”

draismadynamo.nl zaterdag 13 november 2021

Ex-AGOVV’er Dries Mertens gehuldigd voor 100e interland

Dries Mertens wordt voorafgaand aan het WK-kwalificatieduel tegen Estland gehuldigd voor zijn 100e interland voor het Belgische nationale elftal. De inmiddels 34-jarige voormalige AGOVV-prof debuteerde op 9 februari 2011 in een oefenwedstrijd tegen Finland en was sindsdien met de Rode Duivels actief op twee WK’s en twee EK’s.

Mertens bereikte de opmerkelijke mijlpaal afgelopen zomer al tijdens het Europees kampioenschap tegen Denemarken. Inmiddels staat zijn teller al op 102 interlands. Omdat de all-time topscorer van Napoli vanwege een schouderblessure na het EK niet meer in actie kwam voor de nationale ploeg, kan de Belgische bond hem pas zaterdagavond in het Brusselse Koning Boudewijn stadion in de bloemetjes zetten. Bij winst op de Baltische opponent kwalificeren de Belgen zich voor het wereldkampioenschap in Qatar en mag Mertens zich opmaken voor een vijfde eindtoernooi.

De supporters van AGOVV, die 8 juli 2006 in Vaassen aanwezig waren bij een oefenduel van de Blauwen-profs in de voorbereiding, vroegen zich meewarig af wie in vredesnaam dat onderdeurtje was dat in een blauw shirt aan de aftrap verscheen tegen Vios. Een foto in het jubileumboek dat verscheen ter gelegenheid voor de 100 jarig bestaan van AGOVV toont hoe ploeggenoot Dennis van der Ree voor de zekerheid eventjes achterom kijkt of hij de juiste pupil bij de hand neemt voor het betreden van het veld en niet zijn nieuwe ploeggenoot, de kleine Belg…

Mertens liet die aanvankelijke scepsis snel verdwijnen. Hij groeide op Berg en Bos al gauw uit tot publiekslieveling. Het kleine kereltje (1,69 meter) kwam in Apeldoornse dienst tot grootse daden. Tussen 2007 en 2009 scoorde hij 28 keer in 73 duels in het blauwe shirt. In de zomer van 2009 werd de latere Rode Duivel getransfereerd naar FC Utrecht. Na twee seizoenen in de Domstad nam PSV hem over. Sinds 2013 komt hij uit voor Napoli. Sinds hij vorig jaar juni de Slowaak Marek Hamsik én Diego Armando Maradona uit de boeken schoot als clubtopscorers, kwam de Vesuvius bijna spontaan tot uitbarsting en gaat Dries Mertens definitief als legende door het leven in de Zuid-Italiaanse metropool.

Met FC Utrecht keerde Mertens eenmalig terug op Berg en Bos, dat destijds de naam Fly Brazil/Desko-stadion droeg. Op woensdag 10 november 2010 bleef de Belg met de eredivisionist zijn oude voetballiefde in de vierde ronde van de KNVB-beker met 2-0 de baas. Mertens scoorde zelf niet. De Utrechtse doelpunten kwamen die avond op naam van Edouárd Duplan en Frank Dumouge. AGOVV-keeper Stefan Postma stopte een strafschop van Ricky van Wolfswinkel.

Warme gevoelens voor AGOVV zou hij altijd blijven koesteren, sprak Mertens destijds “Je moet nooit vergeten waar je vandaan komt. Ik heb heel veel te danken aan deze club.”

Na inmiddels meer dan 200 doelpunten in officiële wedstrijden voor Napoli en 21 goals voor volk en vaderland lijkt zijn scoringsdrift ook privé verre van gestild. In maart 2022 verwachten Dries en zijn partner Kat hun eerste kind.

agovv.nl zaterdag 13 november 2021

Onmachtig AGOVV Futsal geeft niet thuis tegen Leekster Eagles

Een wedstrijd die koste wat kost gewonnen moest worden leverde de zaalvoetballers van AGOVV niet het gewenste resultaat op. De onmachtige Apeldoornse eredivisionist gaf vrijdagavond in sporthal Mheenpark niet thuis tegen laagvlieger Leekster Eagles/Amysoft en mocht de pijnlijke 1-0 nederlaag enkel zichzelf aanrekenen.

Door het verlies zakt AGOVV Futsal (9 punten uit 9 wedstrijden) naar de tiende plaats op de eredivisieranglijst. Het gat met HV/Veerhuys op plek acht, die na de eerste fase van het seizoen recht geeft op een plek in de kampioenspoule, bedraagt nog altijd slechts drie punten. Met Tigers Roermond (8-9), White Stones (9-8) – uitgerekend de komende twee tegenstanders van de Blauwen – en zvv Den Haag (9-8) liggen er meer kapers op de kust voor het felbegeerde ticket. “Het gaat nog spannend worden. Wij moeten punten blijven pakken, maar we hebben niks meer in eigen hand”, was Yasin Erdal zich bewust.

De 35-jarige routinier speelde ongewild een hoofdrol in de wedstrijd.  Vier minuten voor het rustsignaal mocht hij na een tweede gele kaart voortijdig gaan douchen. Nota bene na een overtreding die niet hij, maar Redouan Boundati maakte. “Ik raakte hem niet, maar ze wezen mij al aan. Dan is er niets meer aan te doen”, berustte Erdal in zijn voortijdige uitsluiting.

Kansen creëerde de thuisploeg zowel met als zonder het verlengstuk van coach Serkan Kav in het veld nauwelijks. Al enkele minuten voordat Erdal werd weggestuurd had Jean Matitaputty de mooiste mogelijkheid om zeep gelopen. De veldspeler van Groen Wit had de bal vrijstaand bij de tweede paal voor het intikken. Matitaputty had echter iets heel moois achter het standbeen in gedachten. De uitvoering daarvan verliep niet geheel naar wens. De misser kwam de pechvogel op een flinke uitbrander te staan van keeper Ceylan Cenik. De Belgische sluitpost hield zijn ploeg even later nog op de been door een strafschop te stoppen.

In de tweede helft ging het alsnog mis voor de Apeldoorners. Na een moment van onachtzaamheid in de AGOVV-defensie sloegen de Groningers toe. Al hield doelman Cenik bij hoog en laag vol dat de bal niet in z’n volle omvang de doellijn had gepasseerd.

Dat de wedstrijd een ander verloop had genomen wanneer Matitataputty voor rust voor een simpele oplossing had gekozen, wuifde Erdal naderhand weg. “Ik geloof niet zo in ‘als’. Dan kun je ook wel zeggen dat het anders was gegaan als zij die penalty erin schieten. Gezien de kansen hebben zij verdiend gewonnen.”

destentor.nl zaterdag 13 november 2021

Veerkrachtig Draisma Dynamo snoept Tours één set af

Zoals kon worden verwacht was Draisma Dynamo in de heenwedstrijd in de 1/32 finales van de CEV Cup niet opgewassen tegen Tours Volley-Ball. Een veerkrachtig Apeldoorns ensemble liet zich woensdagavond in de Draisma Dynamo Arena desondanks niet zomaar naar de slachtbank leiden en snoepte de sterke Fransen zelfs brutaal een set af.

Hoe de verhoudingen in Europese clubvolleybal liggen is bij volleybalkenners genoegzaam bekend. Dat Nederlandse clubs feitelijk voor spek en bonen meedoen aan Europacuptoernooien ook. Tussen de Franse Ligue A en de eredivisie gaapt zowel sportief als financieel een gat van jewelste. Het was daarom interessant om te zien hoe Draisma Dynamo zich in de eerste van twee onderlinge confrontaties voor de CEV Cup staande kon houden tegen de grootmacht uit Tours, het met afstand sterkste Franse clubteam van het afgelopen decennium.

Dat de 8-voudig Frans landskampioen van alles meer in huis heeft dan de actuele Nederlands titeldrager was al wel duidelijk. Tegenstanders van het kaliber Tours komen Redbad Strikwerda’s jonge honden in de eredivisie niet tegen. Een nederlaag was zodoende eigenlijk op voorhand al ingecalculeerd. Strikwerda had op meer tegengas gehoopt. Draisma Dynamo’s coach vond na afloop dat er te weinig strijd was geleverd en te weinig gedaan was met de geboden ruimte. Voor de jonkies in de selectie was het duel van woensdagavond hoe dan ook een uiterst nuttige les in hun persoonlijke ontwikkeling. De geroutineerde Fransen legden het een en ander aan tekortkomingen ondubbelzinnig bloot.

In de eerste set hield de thuisploeg desondanks tot halverwege gelijke tred en bleef de schade beperkt tot slechts drie punten: 22-25. In set twee was het verschil met een score van 17-25 iets groter. Wie dacht dat Draisma Dynamo daarop zou capituleren, kwam bedrogen uit. Uit een sterke opslagbeurt van Nico Manenschijn forceerden Strikwerda’s elitetroepen in de derde set een verschil van vier punten (15-11). Deze voorsprong gaven ze niet meer uit handen. Met 25-19 kreeg de Nederlands kampioen loon naar werken. Dat Tours in de vierde set orde op zaken stelde, was geen schande. Een killblock van Manenschijn, dat Draisma Dynamo tussentijds terugbracht tot 15-16, was het laatste noemenswaardige wapenfeit aan Apeldoornse kant. Met liefst acht punten op rij legde Tours de basis voor de 16-25 setwinst en de 1-3 zege.

Martijn Brilhuis was met 17 punten de meest trefzekere speler in het team van Draisma Dynamo. Yannick Bak (12) en Nico Manenschijn (10) verschalkten de Franse defensie eveneens met zekere regelmaat.

De op de tribune aanwezige mini-delegatie van Lycurgus, onder aanvoering van trainer Arjan Taaij, kon zich alvast een goed beeld vormen tegen welke club de Groningers in de zestiende finales van de CEV Cup mogen aantreden.

draismadynamo.nl woensdag 10 november 2021

Robur et Velocitas trekt zich terug uit beker, derby tegen csv gaat niet door

De voor donderdagavond vastgestelde bekerderby tussen csv Apeldoorn en Robur et Velocitas gaat niet door. Omdat de door blessures geplaagde zondagderdeklasser geen representatief elftal op de been kan brengen en beide clubs op korte termijn geen andere speeldatum konden vinden, besloot Robur et Velocitas zich terug te trekken uit het toernooi om de districtsbeker.

Met het oog op het voor zondag ingelaste inhaalduel voor de competitie bij Activia, is de technische staf van de club uit Kerschoten bang voor een te grote extra belasting voor de toch al niet geheel okselfrisse spelersgroep. “Zeker gezien het belang dat er voor ons op het spel staat bij Activia, hebben wij vanuit Robur-perspectief de minst slecht optie gekozen. Als wij donderdagavond zouden spelen, dan ben je zo weer drie of vier blessures verder. We hebben een groep van achttien man. Voor die wedstrijd van zondag wordt het weer puzzelen”, verklaart trainer Martijn Jongbloed hoeveel moeite het hem kost om wekelijks elf fitte spelers aan de aftrap te krijgen.

Technisch manager Eric Looijen voegt er aan toe dat er zeker geen sprake van onwil is van Robur-zijde. “De prioriteit ligt bij de gezondheid van onze spelers. We wilden niet met de smoes van corona komen. Dat had ook gekund. Maar wij spelen open kaart en nemen onze verantwoordelijkheid. Op het moment dat die wedstrijd naar de donderdag ging, had de KNVB die inhaalwedstrijd nog niet gepland. Wanneer je donderdag een zware wedstrijd hebt waarin iedereen op z’n tenen moet lopen, is het herstel eenvoudigweg te kort om er zondag weer te staan. En je kunt ook niet zeggen dat je zondag niet wilt voetballen. Het is zeker niet zo dat we die beker niet belangrijk vinden, maar we zien ze links er rechts omvallen. Die dubbele belasting is te groot.”

Tiemen Hoekman betreurt dat de wedstrijd tussen de twee Apeldoornse clubs geen doorgang kan vinden. “Ik vind het spijtig. Wij willen het liefst voetballen. Bij ons zijn er ook wat pijntjes en blessures. Maar dat heeft elke club momenteel wel”, meent de teammanager van csv Apeldoorn.

Hoekman wijst er op dat het een afweging van Robur is geweest om niet te voetballen. “Wij voetballen het liefst op de datum die de KNVB ons voorschrijft. Dat was oorspronkelijk zaterdag 13 november. Omdat wij graag om drie uur in plaats van vijf uur wilden spelen, is de wedstrijd op verzoek van Robur naar donderdag verschoven. Omdat zij spelers hebben die op zaterdag werken, was zaterdag voor hun geen optie. Dinsdagavond kwam het verzoek om de wedstrijd opnieuw te verplaatsen. Binnen csv hebben we het daar over gehad. Wij hebben een druk programma. We moeten ook nog inhalen tegen SVI. Wij wilden daarom het liefst donderdag spelen of zaterdag. Nu heeft Robur zich teruggetrokken. Daar staan wij buiten. Al is het voor ons wel teleurstellend.”

destentor.nl woensdag 10 november 2021

Veelzijdige Daan Haanappel brengt nieuw Haags elan in de Draisma Dynamo Arena

Na zeven jaar Mats Kruiswijk houdt nieuwkomer Daan Haanappel sinds dit seizoen de Haagse eer hoog bij Draisma Dynamo. Met een voor veel inwoners van de Residentie kenmerkende bravoure heeft de 23-jarige spelverdeler zich al snel geliefd gemaakt bij zijn nieuwe club. Samen met Duco Krook, zijn oud-ploeggenoot bij VoCASA en medebewoner op de FSG-campus, stelt de veelzijdige creatieveling alles in het werk om zijn teamgenoten waar mogelijk te ontlasten. “Binnenkort gaan we zelfs op de kinderen van Jeroen Rauwerdink passen”, verklaart Haanappel lachend hoe hij zowel binnen de lijnen als erbuiten zijn mannetje staat.

Haanappel stamt uit een echt volleybalnest. In navolging van zijn oudere broers Casper en Daan haalde ook de Benjamin van het stel de eredivisie. Na zijn volleybalgeluk te hebben beproefd bij Kalinko in Scheveningen, het Voorburgse Visade, Inter Rijswijk, Taurus en VoCASA maakt het jongste broertje sinds de zomer deel uit van de selectie van de landskampioen. Samen met Krook verhuisde Haanappel van Nijmegen naar Apeldoorn. Met Joris Berkhout mag de ‘Hagenees’ zich ontfermen over de erfenis van de naar Griekenland vertrokken Freek de Weijer.

“Het is voor mij steeds een stapje hoger gegaan. Bij Rijswijk heb ik met mijn broers samengespeeld. Af en toe stonden we met z’n drieën samen in het veld. Dat was leuk. Door mijn maatje Duko, die ik al langer ken, kreeg ik een aanbieding om naar VoCASA te komen. Voor mij speelde altijd alles zich af in Den Haag. Ineens naar Nijmegen gaan was dus best wel een omschakeling”, neemt Haanappel kort door hoe zijn volleybalcarrière tot dusverre verliep.

Zijn acclimatisering in Apeldoorn verloopt naar eigen zeggen voorspoedig. “De trainingen zijn supergaaf. Na elke training krijg je het idee dat je beter bent geworden. Dat is onwijs mooi. Redbad zegt dat als je eigen skills omhooggaan, het niveau van het team ook verbetert. Bij VoCASA trainden we veel minder. Hier sta je soms anderhalf uur lang alleen maar te serveren. Bij de meeste clubs in de eredivisie werken de meeste spelers er fulltime naast. Bij m’n broer Casper, die nu bij VCN speelt, zit iedereen met z’n eigen baan.”

Draisma Dynamo’s kleinste selectielid (1,82 meter) blijkt een druk baasje. “Ik studeer Industrieel Productieontwerp. De studie duurt vier jaar. Ik heb mijn derde jaar nu bijna afgerond. Wat ik er precies mee ga doen, weet ik nog niet. Het is vrij pittig om het te combineren met volleyballen. Ik heb geluk dat ik stage mag lopen bij Bosan, een bedrijf dat sportinstallaties maakt en levert. Onder meer de netten die wij gebruiken.”

Creativiteit zit Haanappel in de vingers. En niet alleen met een ronde bal. “In m’n vrije tijd maak ik voor de lol kunstzinnige dingen. Bij FSG heb ik een klein schuurtje gekregen voor m’n spulletjes. Als ik geen zin heb om m’n laptop open te slaan, zit ik weleens tot 10 uur ’s avonds te spijkeren. Wie een idee wil krijgen van wat ik doe moet op Instagram maar eens op Daanappel_Designs kijken. Zo krijgen de mensen misschien een beeld van wat ik maak.”

Om de juiste balans vinden tussen inspannen en ontspannen moet de designkunstenaar keihard werken, stelt hij. “Ik moest eraan wennen om elke training alles te moeten geven. Je probeert continu je grenzen te verleggen. Als je met gewichten bezig bent, ga je alleen maar naar zwaarder toe. Zo sta ik er om steeds het beste uit mezelf te halen. Het is een stuk professioneler dan ik gewend was. Met Raymond Dirksen hebben we zelfs onze eigen personal trainer. Raymond zorgt er wel voor dat we wat doen. Dat is top geregeld. De naam van Raymond mag best wel eens genoemd worden.”

Haanappel constateert vol tevredenheid dat al zijn inspanningen hun vruchten steeds meer afwerpen. “Sinds ik bij Draisma Dynamo ben, merk ik al wel dat ik slimmer ben geworden in het spelletje. Ik heb meer inzicht gekregen in wat ik wél of juist niét kan doen. Hoe meer je traint, hoe minder fouten je gaat maken. Maar om beter te worden, moet je ook fouten maken. Foutloos is niemand. Voor de Champions League in Finland krijg je te maken met een niveau tegenstander dat je nooit eerder bent tegengekomen. Daar sta je dan ineens zélf tussen. Op een niveau waarvan ikzelf nooit verwacht had dat ik erop zou spelen.”

De setter genoot met volle teugen van zijn Europese debuut tegen Sastamala. De twee overwinningen op Lycurgus noemt hij ook ervaringen die voor herhaling vatbaar zijn. “Ik heb natuurlijk niet zoveel gespeeld in die wedstrijden. Voor de Supercup waren wij duidelijk beter. In de competitiewedstrijd speelde Lycurgus ook echt goed. In twee sets kwamen we op behoorlijke achterstanden te staan. Hoe we dat nog omdraaiden, geeft wel vertrouwen. Voor mijzelf is het doel voor dit seizoen vooral om te ervaren hoe het topsportleven is. Toen ik kwam, ben ik er blanco ingegaan. Je moet altijd maar zien hoe dat gaat. Elk punt dat ik speel, daar ben ik blij mee.”

Haanappel kijkt uit naar de confrontatie voor de CEV Cup met Tours VB, een opponent die waarschijnlijk hoger moet worden ingeschat dan VaLePa. “Hoever we als team al zijn, gaan we zien tegen Tours. Iedereen moet zichzelf zo goed mogelijk zien te maken. Of we dan in de competitie de sterkste zullen zijn, vind ik moeilijk om nu al te zeggen. Dat weten we pas aan het eind van het seizoen.”

draismadynamo.nl woensdag 10 november 2021

Yoël Finke stopt als keeper van Columbia, Leroy de Boer keert terug

Yoël Finke stopt per direct bij Columbia. De 27-jarige keeper heeft te kennen gegeven zijn maatschappelijke carrière niet langer te kunnen combineren met het hoeden van het doel van het eerste elftal. Naar een vervanger voor Finke hoefde de technische staf van de Apeldoornse zondageersteklasser niet lang te zoeken. De aan het eind van het vorig seizoen met ‘voetbalpensioen’ gegane Leroy de Boer (29) pakt de handschoen weer op.

Na slechts vier maanden komt daarmee een even onverwacht als vroegtijdig einde aan het verblijf van Yoël Finke aan de Winkerwijertlaan. Zijn persoonlijke teller blijft staan op drie wedstrijden voor de beker en vier voor de competitie. De Deventenaar, werkzaam als docent Nederlands op een middelbare school, betreurt zijn gedwongen vertrek bij de Apeldoornse club. Vanwege zijn betrokkenheid bij het opzetten van een nieuwe leerlijn bij zijn werkgever moet hij voortaan echter veel in de avonduren werken. De trainingen bij Columbia schieten er zodoende bij in.

Finke legt uit dat hij daarom in overleg met trainer Willem Mulderij met pijn in het hart besloten heeft er een punt achter te zetten. “Van de acht trainingen in de maand zou ik er misschien twee bij kunnen zijn. Ik heb met Willem gekeken of we het misschien anders in kunnen vullen. Op andere dagen trainen is helaas ook geen optie. Profvoetballer word ik niet meer, zo realistisch ben ik ook wel. Dit is puur werkgerelateerd. Ik heb een gezin, mijn werk, een huis. Ik vind het heel kloten. Er alleen op de zondagen bij blijven hangen, heeft ook weinig gezin”, verzucht de doelman.

De van het Twellose Voorwaarts afkomstige Finke volgde Leroy de Boer op. Die gaat nu op zijn beurt Finke weer opvolgen. De snelle rentree van De Boer mag gerust opmerkelijk worden genoemd. Drieënhalve week geleden bij Columbia’s thuiswedstrijd tegen BVC ’12 dook de oude nieuwe goalie al als opvallende toeschouwer op langs de lijn, inmiddels duikt hij weer als vanouds met tegenzin op trainingsavonden in de blubber. Afgelopen donderdag trainde De Boer weer voor het eerst met de groep mee. Op Facebook postte de kleur- en talentrijke doelman, die er nooit een geheim van maakte dat hij trainen niet tot zijn favoriete bezigheden rekent, een foto van zijn keepershandschoenen. Met de mededeling ‘Top handschoenen. Gas erop’, gaf het anti-trainingsbeest zowaar te kennen dat hij er zin in had.

Met Mike Koldenhof, die tegen ROHDA Raalte en Tubantia het Columbia-doel verdedigde, moet De Boer gaan uitvechten wie de opengevallen plek van Finke gaat innemen.

destentor.nl dinsdag 9 november 2021

Daniel Branco de Sousa kan zich nog niet onderscheiden met Victoria Boys

De trainer met de misschien wel mooiste achternaam in het Apeldoornse amateurvoetbal slaagt er bij zijn eerste klus als hoofdtrainer vooralsnog niet in om naam te maken voor zichzelf en zijn ploeg. De simpele verklaring daarvoor ligt ‘m in het feit dat Daniel Branco de Sousa zondag met Victoria Boys tegen De Gazelle pas voor de vierde keer dit seizoen in competitieverband in actie kwam.

Voor Branco de Sousa is dat geringe aantal wedstrijden logischerwijs te weinig om zijn stempel te drukken op de vierde klasse F. Of de 37-jarige oefenmeester van Portugese komaf een vleugje Cristiano Ronaldo toevoegt aan het vlaggenschip van zijn club kan na nipte nederlagen tegen Beekbergen en Apeldoornse Boys alsmede een afgetekende zege op ZVV ’56 moeilijk worden beoordeeld. Het 2-2 gelijkspel tegen De Gazelle verschafte evenmin veel duidelijkheid over waartoe Victoria Boys in staat is.

Met slechts 270 minuten competitievoetbal in de benen kregen Branco’s pupillen hoe dan ook voldoende mogelijkheden om hun tweede thuisbeurt winnend af te sluiten tegen het vooraf als vierde geklasseerde De Gazelle. “Zij hebben vandaag het maximale eruit gehaald, wij hebben twee punten te weinig”, oordeelde Branco de Sousa na afloop. “We kregen een paar goede kansen, maar we vergaten onszelf te belonen.”

Vrije weekenden door het oneven aantal clubs in de afdeling en afgelastingen als gevolg van zowel overvloedige regenval als het weer gestaag oplopende aantal coronabesmettingen geven een nogal vertekend beeld van de onderlinge krachtsverhoudingen binnen de ‘Apeldoornse Bundesliga’.  Ter verduidelijking: voorafgaand aan de zevende competitieronde had Victoria Boys drie duels mínder afgewerkt dan SC Klarenbeek en Apeldoornse Boys. “Normaal kijk je elke zondag na de wedstrijd naar de stand, maar daar word je nu niet zoveel wijzer van”, stelde de Victoria Boys-trainer daarom ook.

Met een verre van optimale personele bezetting moet Branco de Sousa voorlopig roeien met de riemen die hij heeft. “Van de twintig spelers die ik had, onder wie drie keepers, heb ik vier geblesseerden. We speelden vandaag met een middenvelder in de spits. Maar ik heb volledig vertrouwen in mijn ploeg. Met onze vaste spelers kunnen we meer laten zien. Wij gaan dit seizoen sowieso voor het linker rijtje.”

De achterstand aan wedstrijden mogen de Victorianen de komende periode al dubbel en dwars inhalen. Onvoorziene en misschien wel voorziene omstandigheden voorbehouden haalt Victoria Boys donderdagavond tegen De Hoven, een week later volgt de derby tegen Groen Wit. Tussendoor ontvangt het voor de districtsbeker eersteklasser BVC ’12. “We moeten dus volop aan de bak. Gelukkig kan ik voor donderdag wat spelers lenen van het tweede”, kijkt de trainer met gemengde gevoelens vooruit naar het loodzware programma dat zijn gehavende selectie wacht.

Ook de oplopende coronacijfers baren Branco de Sousa zorgen. “Als je kijkt naar hoeveel wedstrijden dit weekend afgelast waren, dan ziet het er niet goed uit.”

De Stentor maandag 8 november 2021

Top-8 klassering verdwijnt uit het zicht voor AGOVV Futsal na 4-2 verlies in Volendam

AGOVV Futsal heeft de kans laten liggen om de Top-8 van de eredivisie binnen te glippen. Bij directe concurrent RKAV Volendam, dat vooraf één punt meer had, gingen de Apeldoorners vrijdagavond jammerlijk met 4-2 onderuit. Met nog vier duels voor de boeg in de eerste fase van het seizoen verkleint de Apeldoornse equipe haar kansen op plaatsing voor de kampioenspoule.

In de aanvangsfase hield AGOVV Futsal probleemloos stand in sporthal de Opperdam. Halverwege de eerste twintig minuten deden twee tegengoals kort achter elkaar alle goede bedoelingen aan Apeldoornse kant in één klap teniet. Verdedigend maakten de Blauwen bij beide treffers geen bijster sterke indruk. Door zich voor kort het rustsignaal nogmaals twee keer te laten verrassen in de omschakeling mocht het degelijke Volendam de eerste helft met een 4-0 voorsprong afsluiten.

Zodoende keek AGOVV Futsal halverwege al tegen een nagenoeg kansloze achterstand aan.  Aanvallend creëerden de gasten te weinig. In de tweede helft wisten Dylan de Bruin en Jean Matitaputty het verschil terug te brengen tot twee doelpunten. Dichterbij kwamen de Apeldoorners niet.

Coach Serkan Kav verweet zijn spelers onvolwassen gedrag bij de kinderlijk eenvoudige wijze waarop ze de goals incasseerden. “Die eerste twee goals vallen uit momenten van omschakeling. Als je zelf niet meeschakelt, mag je verwachten dat zij scoren. Kort voor rust gaan forceren, terwijl dat niet nodig was. Er was nog tijd genoeg om die 2-0 ongedaan te maken. Dat wordt dan ook afgestraft in de counter. Zo heb je vier situaties waarbij verkeerde keuzes gemaakt worden. En dan sta je met 4-0 achter. Dat is onvolwassenheid. Na rust hebben we hoog druk gezet en zelf nog twee keer gescoord. Dat is dan positief. Maar als afspraken waren nagekomen, hadden we kunnen winnen.”

Door de nederlaag blijft AGOVV Futsal negende op de eredivisieranglijst. Het zag het verschil met de Volendammers wel oplopen tot vier punten. Nummer acht HV/Veerhuys heeft twee punten meer. Met het lager geklasseerde Leekster Eagles/Amysoft (12 november, thuis), Tigers Roermond (21 november, uit) en White Stones (3 december, thuis) als eerstvolgende tegenstanders mag de Apeldoornse eredivisionist geen steekjes meer laten vallen. De laatste speelronde, op 10 december uit bij koploper FC Eindhoven, lijkt er voorhand weinig te halen. 

Kav weet dat zijn ploeg de kwalificatie voor de kampioenspoule niet meer in eigen hand heeft, maar blijft strijdbaar. “We krijgen nu drie tegenstanders van wie we zouden moeten kunnen winnen. Maar dat hadden we tegen HV/Veerhuys ook kunnen doen. En vanavond ook. Maar je weet het niet. Ik ga me ook niet wagen aan berekeningen. Het kan nog alle kanten op.”

destentor.nl zaterdag 6 november 2021 / Foto AGOVV/Paul Esser

Nieuwe voorzitter Willem Veldhoen wil ‘merk’ Columbia versterken

In het dagelijkse leven heeft hij meer dan genoeg om handen. De lokroep om het voorzitterschap te bekleden van zijn voetbalclub kon Willem Veldhoen desondanks niet weerstaan. De vestigingsdirecteur van een technisch handelsbureau uit Doetinchem ziet het als een uitdaging om het ‘merk’ Columbia de komende jaren verder op te tuigen. “Columbia wil graag dé club van Apeldoorn-Zuid worden. Maar voor het zover is, hebben we nog wel wat gaatjes te vullen.”

Columbia zit onmiskenbaar in zijn bloed, verklaart de voormalige jeugdvoorzitter. “Bij mijn hele familie stroomt zwart en geel bloed door de aderen. Mijn vader is al ruim zestig jaar lid. Zelf ben ik 44 jaar lid en mijn broer Marco veertig. Hem mag ik dus zelf huldigen als het zover is. Mijn zonen Jesse en Dean voetballen respectievelijk in het tweede en de o.16-1. En dan lopen er ook nog een paar neefjes van me rond”, maakt de 50-jarige Apeldoorner duidelijk hoezeer de Veldhoenen zich thuis voelen bij de familieclub bij uitstek.

Aan gezonde ambities ontbreekt het niet bij de hoogst spelende lokale zondagamateurvereniging. Zowel sportief, sociaal-maatschappelijk als op accommodatiegebied willen Veldhoen en zijn medebestuursleden verder bouwen aan een solide en toekomstbestendig fundament. Doorgroeien van de huidige 600 naar 800 leden. Het eerste elftal en de jeugd naar een hoger sportief niveau tillen. Voor meer verbinding zorgen binnen Apeldoorn-Zuid. En last maar zeker not least de realisatie van een sporthal op het complex aan de Winkewijertlaan.

Met fusies hebben de beleidsbepalers bij Columbia het wel een beetje gehad nadat de vrijage met Apeldoornse Boys vijf jaar geleden op niets uitliep. Met de bouw van een sporthal ziet Veldhoen daarentegen wel mogelijkheden voor vormen van samenwerking met eventuele toekomstige bespelers van de hal. “Als die hal er staat, heeft dat voor ons als vereniging consequenties. Niet alleen in infrastructurele zin. Ik geloof wel in samenwerking. Al vind ik wel dat de merken behouden moeten blijven. Dat geldt voor een volleybalclub of korfbalclub net zo als voor het merk Columbia. Ik vind het wel belangrijk dat wij ons eigen karakter behouden.”

De nieuwe Columbia-voorzitter rekent op de bereidheid van de leden om zich ook buiten trainingen en wedstijden in te spannen voor de vereniging. Of zoals hij het omschreef in Columbia’s presentatiegids: hij ziet zichzelf niet als commandant van de vrijwillige brandweer en is niet van plan om in zijn eentje brandjes te blussen. “Columbia is een vereniging waar een apart DNA in zit. Ik ben er van overtuigd dat het je mensen gaat opleveren wanneer je iets goed organiseert. Er vallen genoeg dingen te doen bij. Het is daarom fijn dat elke portefeuille in het bestuur bezet is. Wat we voor ogen hebben, moeten we stap voor stap bewerkstelligen.”

De jeugdafdeling leiden of de hele club verschilt volgens Veldhoen in essentie niet zoveel van elkaar. “De urgentie verandert niet of je iets in de jeugd doet of dat je voorzitter bent. Je neemt hooguit op een andere manier beslissingen. En ook dat doe je niet alleen. Eigenlijk zou het mét mij slechter moeten gaan dan zónder mij. In zo’n situatie betekent het dat anderen hun verantwoording pakken. Zo doe ik het op mijn werk ook. Elk mens heeft voorkeuren en krachten. Die krachten moet je zien te benutten.”

Veldhoen heeft er zin in: “Er zit een goeie flow in de vereniging. Van die nieuwe positiviteit moeten we gebruik maken. En niet alleen nu. Dat enthousiasme moet er over een jaar nog steeds zijn.”

De Stentor donderdag 4 november 2021 / Foto: presentatiegids Columbia