Auteursarchief: Rob Kruitbosch

Victoria Boys kan degradatie naar de vijfde klasse nauwelijks meer ontlopen na de 1-4 nederlaag tegen Loenermark. Het Loenense gezelschap blijft op haar beurt op koers voor een nacompetitieticket om promotie naar de derde klasse.

De gebroeders Berenschot stonden bij de thuiswedstrijd tegen Loenermark voor de allerlaatste keer aan de poort van het Victorstadion. Na zich jarenlang in weer en wind voor hun club te hebben ingezet namen beide trouwe vrijwilligers afscheid. Het onbaatzuchtige duo trok het toegangshek zondagmiddag symbolisch achter zich dicht.

Voor het eerste elftal van de vierdeklasser staat het hek daarentegen nog altijd op een kier. Een heel klein kiertje weliswaar, maar theoretisch kan Victoria Boys de zeven punten achterstand op het als negende geklasseerde Broekland nog altijd inlopen op de laatste drie speeldagen. De kans dat de Apeldoorners alsnog het vege lijf gaan redden via de nacompetitie wordt er niet bepaald groter op, zo was na de aframmeling tegen Loenermark ook tot Obbe van Zutphen doorgedrongen.

De 23-jarige middenvelder plofte na het laatste fluitsignaal teleurgesteld neer op de bank naast de dug-out. Van Zutphen moest het verlies tegen Loenermark even op zich in laten werken. “In de eerste helft kregen we genoeg kansen. Wanneer die bal op de paal bij de stand 1-3 er ingaat, krijg je weer de aansluiting. Het mocht helaas niet baten. Na onze overwinningen tegen Sallandia en Voorst verliezen we nu weer twee keer”, rekende de volbloed-Victoriaan voor dat handhaving een helse klus gaat worden. “Het ziet er somber uit, maar zeg nooit nooit. We blijven er voor vechten”,  

Zijn eerste seizoen als eerste-elftalspeler afsluiten met een degradatie, is vanzelfsprekend niet hoe hij het zich had voorgesteld. Ook in de vijfde klasse laat Van Zutphen ‘zijn’ club evenwel niet in de steek. “Ik speel al vanaf m’n vierde bij Victoria Boys. Ik woon hier achter. Daardoor ben ik hier ook gaan voetballen. In de jeugd heb ik Martijn Jongbloed al heel lang als trainer gehad. Het is een droom dat ik hem nu bij het eerste weer tegenkom. Je merkt dat hij bij Go Ahead Eagles zit. Daar leren we heel veel van. Martijn is een trainer én een vriend”, beschrijft de clubjongen zijn hechte band met de interim-trainer, die eind november Wilco Woutersen afloste.         

Martijn Jongbloed houdt het na seizoenseinde voor gezien en gaat zich in het nieuwe voetbaljaar weer volledig richten op zijn job in de jeugdopleiding van Go Ahead Eagles. Het toekomstig Hoofd Opleidingen van de eredivisionist noemt het belangrijk dat Victoria Boys spelers uit de eigen jeugd zoals Obbe van Zutphen langer aan zich weet te binden. Juist van talenten bij wie het oranjewitte-bloed door de aderen stroomt, moet de club het volgens hem de komende jaren hebben. De Victoria Boys die als kleine jongens al hun opwachting maakten moeten de mannen zijn die het eerste elftal in de nabije toekomst weer vanuit de vijfde klasse omhoogstuwen.

“Obbe maakte deel uit van een droomgroep die wij in de jeugd hadden. Ik heb die jongens vier of vijf jaar getraind en alle denkbare hoogte- en dieptepunten met ze meegemaakt. Obbe is een kind van de club. Evenals de meeste anderen. Jongens die hier eenmaal komen voetballen, blijven hier ook. Het zijn allemaal clubjongens. Na de nederlaag van vanmiddag wordt het heel moeilijk, maar er staat wél een ploeg. Iedereen werkt er knetterhard voor en zal er tot het einde toe voor blijven vechten”, merkt Jongbloed op dat er op de instelling van zijn spelers weinig valt aan te merken.

De Stentor maandag 29 april 2024

Misschien is het wat voorbarig om al te spreken van het einde van een tijdperk nu Orion de volleyballers van Dynamo na een bloedstollende finaleserie om de landstitel van de troon stootte. Dat tijdperk eindigt vermoedelijk pas definitief wanneer Redbad Strikwerda er ooit een punt achter zet. De beleidsbepalers bij de 15-voudig landskampioen mogen zich gelukkig prijzen dat die dag voorlopig nog niet lijkt aangebroken.
Een kink in de kabel kan feitelijk alleen ontstaan wanneer de technisch verantwoordelijken bij de Nevobo eindelijk het licht zien en Strikwerda op 60-jarige leeftijd tot bondscoach zouden benoemen, de functie die hij al zijn hele volleyballeven ambieert. Wanneer de Italiaan Piazza er met de Lange Mannen niet in slaagt de minieme kwalificatiekans voor de Olympische Spelen te bewerkstelligen, is een wisseling van de wacht niet ondenkbeeldig. Een betere kandidaat dan Strikwerda loopt er in zo’n geval in Nederland niet rond. Ware het niet dat Strikwerda’s goed bedoelde adviezen aan het adres van de bond in het verleden niet altijd met even veel geestdrift werden ontvangen.
Op zijn leeftijd hoeft de oude meester niet meer zo nodig weg uit Apeldoorn, gaf hij tussen neus en lippen door al meermaals te kennen. Met de op handen zijnde uittocht van wederom een handjevol sterkhouders kan ’s lands meest gelauwerde opleider na de zomer weer flink aan de bak in Omnisport. Zoals bijna elk seizoen, sinds zijn terugkeer in 2018, mag hij gaan bouwen aan een nieuw, kampioenswaardig team. Het staat buiten kijf dat hij ook nieuwkomers als Thomas van Bladel (20), Robin van Weerd (24), Jochem Bloem (23) en Ilja van der Pijl (20) inspireert om het beste uit zichzelf te halen. Nu Dynamo financieel verder achterop dreigt te raken bij met name de kersverse landskampioen uit Doetinchem, het Groningse Lycurgus en het Limburgse Limax is de Apeldoornse volleybalgrootmacht welhaast genoodzaakt om vol in te zetten op talentontwikkeling.
In het zojuist afgelopen seizoen stelde de markante trainer zijn vakmanschap andermaal onder bewijs. Met beperkte middelen haalde Dynamo het maximale eruit. De trainer en zijn spelers repten dan wel na bijna elk duel van een te hoge foutenlast, tegen alle stromen in leverde hij zijn ploeg toch maar weer af in de play-off finale.
Strikwerda had de van een gescheurde achillespees herstellende Ramon Martinez Gion graag behouden, maar zag de routinier naar Groningen vertrekken. Zodoende moest Dynamo’s coach de afgelopen maanden meer dan ooit tevoren zijn improvisatietalenten aanspreken. Bij gebrek aan volwaardige alternatieven haalde hij aan het begin de reguliere competitie zelfs een aantal keren piepjonge talenten uit Dynamo’s jeugd bij de wedstrijdselectie, onder wie zijn eigen zoon. En terwijl concurrenten zich tussentijds versterkten met kant en klare eredivisievolleyballers, turnde Strikwerda middenaanvaller Sjors Tijhuis noodgedwongen om tot diagonaal. Een gouden greep, die bij de eindafrekening resulteerde in zilver.
Strikwerda’s Dynamo kwam er dit seizoen nog verrassend dichtbij, maar wanneer de huidige ontwikkeling zich voortzet kan die zestiende landstitel in de clubgeschiedenis de komende jaren weleens steeds verder uit zicht raken.

De Stentor maandag 29 april 2024

Orion heeft Dynamo onttroond als landskampioen volleybal. De Apeldoorners slaagden er vrijdag niet in het huzarenstukje van twee dagen eerder in Doetinchem te herhalen en uit geslagen positie terug te vechten. Na vier zinderende finales viel het doek voor het sterkste team van de afgelopen drie jaargangen. De nieuwe titelhouder komt uit Doetinchem.

Na de succesrijke krachtsinspanning van woensdag – van 0-2 naar 3-2 winst – roemde Redbad Strikwerda de volwassen wijze waarop zijn spelers zelf de ommekeer hadden bewerkstelligd. De Dynamo-coach had genoten van hoe aanvoerder Freek de Weijer tijdens de korte pauze na de 2-0 achterstand het woord nam en zijn medespelers erop attendeerde dat het ‘nu of nooit’ was. Strikwerda hoefde niet zelf op zijn hoofd te gaan staan, het kwam uit de spelers zelf. De landskampioen knokte zich terug en liet zich niet zonder slag of stoot onttronen.

Vrijdagavond, in de nagenoeg uitverkochte Draisma Dynamo Arena, ging Dynamo in de eerste set verder waarmee het twee dagen eerder eindigde. Met diagonaal Jack Williams en passer/loper Cas Abraham in de startopstelling gaf het de bezoekers uit Doetinchem met 25-21 het nakijken. Daarna draaide Orion de rollen om, het werd 1-2. Het werd zodoende in de vierde set opnieuw alles of niets voor de Apeldoorners. Het werd niets.

Voorsprong verspeeld

In die vierde set verkocht Dynamo de huid duur, maar het volstond niet. Dynamo gaf een 11-9 voorsprong uit handen tijdens de opslagserie van de Finse geweldenaar Samuli Kaslaisalo, de topscorer van de competitie. Het gaatje dat Orion daarmee sloeg, kon de thuisploeg niet meer dichten. Het ‘We are the Champions’ dat aansluitend uit de luidsprekers galmde, was bestemd voor Orion. Een terechte landskampioen.

,,Ik ben in elk geval blij dat we in die vierde set vechtend ten onder zijn gegaan”, sprak De Weijer, terwijl hij toekeek hoe de dolblije Doetinchemmers hun titel vierden. In zijn hand had hij een schaal voor de vice-kampioen, om zijn nek een zilveren medaille. ,,Ja, die schaal is voor de bitterballen”, lachte de aanvoerder als een boer met kiespijn. ,,Als je overall gaat kijken, waren zij de betere ploeg in deze vier wedstrijden. Wij doen leuk mee, maar op de beslissende momenten geven we niet thuis.’’

,,Degene die kampioen wordt, is altijd terecht kampioen. Je kan zeggen dat Orion over het hele jaar gezien het beste team was. Voor ons was het een lang, zwaar en intens jaar. Dat wij toch nog die finale gehaald hebben, was heel knap. Dat verhaal van woensdag in de kleedkamer moet je niet groter maken dan dat het is. Je wilt gewoon iedereen opzwepen, meer niet. Ik ben in elk geval heel trots dat ik in dit team heb mogen spelen”, stelde De Weijer.

Matig, zeg maar slecht

Yannick Bak had zich zijn laatste wedstrijd in het geel met rode shirt anders voorgesteld. Vorig jaar eiste de passer/loper in de finalewedstrijden een hoofdrol op als vervanger van Ramon Martinez Gion, die enkele weken eerder in de bekerfinale zijn achillespees scheurde. Vrijdag moest de naar het Belgische Tectum Achel vertrekkende Bak het overgrote deel van de wedstrijd langs de kant toekijken. ,,Ik had het graag anders gezien. Dit jaar was het matig, zeg maar gerust slecht. Je hebt de indruk dat je het team teleurstelt. Het is balen. Orion heeft gewonnen, zij zijn dus de beste. Maar meer credits ga ik ze niet geven”, verzuchtte de teleurgestelde Noord-Hollander.

In de Belgische competitie gaat Bak een volgende stap in zijn loopbaan zetten. ,,Ik heb hier supermooie jaren gehad en enorm veel geleerd. Het is alleen jammer dat het zo moet eindigen. Het zou mooi zijn om volgend seizoen met de BeNe-Liga terug te komen en met Achel tegen Dynamo te spelen.”

Trainen om beter te worden luidt het credo van Dynamo-trainer Strikwerda. De slotsom van al die inspanningen is dat de Apeldoorners in het seizoen 2023-2024 niet goed genoeg zijn geworden om Orion van de titel af te houden. De oogst blijft dit seizoen beperkt tot een prijs; de Supercup.

Destentor.nl vrijdag 26 april 2024

De volleyballers van Dynamo blijven in de race voor titelprolongatie. Terwijl in Doetinchem woensdagavond al alles in gereedheid was gebracht voor een spetterend kampioensfeest, haalde een wilskrachtige titelhouder daar na een onvervalste remontada met een 3-2 zege een streep door.

De vraag voorafgaand aan de wedstrijd luidde of Dynamo in staat zou zijn de houdiniact te herhalen die het opvoerde in de halve finale tegen Lycurgus. In die best-of-five serie verloor de regerend landskampioen uit Apeldoorn de eerste twee wedstrijden en hing plaatsing voor een vierde eindstrijd in successie aan een zijden draadje. Maar Dynamo bewees toen dat het met de mentale weerbaarheid wel goed zit en bewerkstelligde in extremis alsnog de ommekeer.

Na de eerste twee finaleduels tegen Orion was de situatie identiek. Twee verloren vijfsetters brachten de elitetroepen van Redbad Strikwerda op een 2-0 achterstand. Om hoop te houden op titelprolongatie moesten ze daartoe woensdagavond in het hol van de leeuw de eerste stap zetten. In die opzet slaagden de Apeldoorners wonderwel. Na een 2-0 achterstand in sets sleepten de veerkrachtige bezoekers in een zinderend gevecht de zege uit het vuur.

Slopen

Dit betekent dat Dynamo vrijdagavond in eigen huis de kans krijgt om de score in de finalereeks op gelijke hoogte te brengen. Wanneer dat lukt, volgt zondag in Doetinchem de allesbeslissende kampioenswedstrijd. Zo niet, dat gaat de landstitel naar de Achterhoek. Succes van de missie zal er in grote mate van afhangen of Dynamo er in slaagt Samuli Kaislasalo af te stoppen.

Alle scores en statistieken van zeven maanden eredivisievolleybal op een rijtje gezet, steekt het Finse kanon er als meest trefzekere factor bovenuit. In de 31 wedstrijden die de Achterhoekers tot aan het derde finaleduel afwerkten, scoorde de topscorer van ’s lands hoogste volleybalklasse liefst 501 punten. Dat is 61 punten meer dan de nummer 2 in de top-10, Leon Meier van Limax (440) en 109 dan nummer 3 Sliedrechter Marius den Hertog (392).

In de eerste beide finaleduels was de Fin met respectievelijk 25 en 23 punten ook al met afstand de meest scorende speler. Kaislasalo’s 25 scorerpoints van woensdag volstonden echter niet voor een derde Doetinchemse zege.

Knock-out

Hoe Dynamo woensdag vanuit geslagen positie terug knokte, wekte bewondering. Een hoofdrol was weggelegd voor Cas Abraham. Letterlijk en figuurlijk. In de derde set ging de passer/loper zelfs knock-out toen hij de bal na een service van ploeggenoot Jack Williams keihard in zijn nek kreeg. Na afloop voelde Abraham zich nog misselijk en duizelig. Dat Dynamo in een zinderend slot de wedstrijd deed kantelen, drong wel tot hem door. ,,En nu nog twee wedstrijden’’, klonk het strijdlustig.

Dat de scheidsrechter zich de woede van het thuispubliek op de nek haalde, daarover haalde hij de schouders op. Bij het laatste punt van de door Orion gewonnen eerste set gaf dezelfde arbiter een door een speler van de tegenpartij getoucheerde bal uit een aanval van Abraham uit.

,,Het is spannend. Zulke dingen gebeuren. Wij zijn boos. Zij zijn boos. Nadat we die eerste twee sets hadden verloren, zei Freek de Weijer dat we moesten gaan spelen en dat we niet ten onder zouden gaan zonder strijd. Dat hebben we gedaan’’, kijkt de inwoner van Lunteren al vol vertrouwen uit naar de vierde en mogelijk vijfde finalepartij.

Destentor.nl woensdag 24 april 2024

Twee vijfsetters. Twee nipte nederlagen. Ondanks dat de volleyballers van Dynamo er in de eerste twee finalewedstrijden van de play-offs tegen Orion beide keren zó dichtbij waren, lijkt titelprolongatie ver weg.

Veel tijd om de nederlaag van zaterdagavond in de eerste finalewedstrijd in Doetinchem te verwerken kregen de Apeldoornse volleyballers niet. Nauwelijks een dag later stond in Omnisport duel nummer twee al op stapel. Evenals tijdens de eerste wedstrijd gaven beide finalisten elkaar geen duimbreed toe. Opnieuw besliste de winnaar van zowel de reguliere competitie als de A-poule de beslissende vijfde set met een neuslengte voorsprong. Nadat in een bloedstollende eindfase eerst al Duco Krook en Sjors Tijhuis fout serveerden, sloeg bij de stand 13-14 Dynamo’s Benjamin Jelle Bosma zijn opslag over de achterlijn. Een dure misser.

Het bracht de Doetinchemmers hun tweede zege. Wanneer zij woensdagavond de derde finalewedstrijd in hun eigen Achterhoekse topsporthal wederom in hun voordeel beslechten, onttronen zij de landskampioen van de afgelopen drie jaar en mogen zij zich na 2012 en 2019 voor de derde keer in hun bestaan ’s lands beste noemen.

Edvin Svärd baalde naderhand van de tweede verliespartij. Hij vond dat er meer had ingezeten. “We weten wat we moeten doen, maar we maken het niet af. In zo’n vijfde set kan het alle kanten op. Het was zelfs closer dan gisteren. Dat je dan toch weer verliest, is heel frustrerend. It’s all about how we kill it. They know how to kill a ball. Zij maken het wel af”, verzuchtte de Dynamo-libero dat de Doetinchemse opponent op de beslissende momenten in beide wedstrijden net dat kleine beetje koelbloediger was.

De 25-jarige Zweedse international, die voor het huidige seizoen van het Barneveldse SSS naar de Apeldoornse landskampioen kwam, wil nog niet vooruitlopen op of hij er een tweede seizoen bij Dynamo aan vastknoopt. Svärd bevestigt wel dat meerdere clubs naar zijn gunsten dingen. Orion, de tegenstander van Dynamo in de eindstrijd, behoort daar eveneens toe. “Er is interesse van een aantal clubs, maar er is nog niets concreets. We zullen het zien”, zegt Svärd zich eerst volledig te willen focussen op de resterende finalewedstrijden.

De race is naar zijn mening nog zeker niet gelopen. De 2-0 achterstand die Dynamo in het weekend opliep noemt hij vervelend, maar niet onoverkomelijk. In de halve finalereeks tegen Lycurgus maakten de Apeldoorners in een best-of-five serie al eerder een 2-0 achterstand ongedaan. Ondanks het zure verlies van zondag blijft de opdracht door Dynamo hetzelfde: drie wedstrijden winnen. “Tegen Lycurgus hebben we het ook omgedraaid. Dat kan nu weer gebeuren”, aldus een optimistische Svärd.

De Stentor maandag 22 april 2024

Ernst Lettink beschouwt de halve finaleplek in de play-offs slechts als een tussenstation. De bevlogen teammanager wil met Dynamo structureel een rol van betekenis gaan spelen in de eredivisie volleybal bij de vrouwen. De hashtag #metbobnaardetop moet in de nabije toekomst trending worden.

Dynamo’s speelsters noemen hem liefkozend Bobbie. “Een paar jaar geleden kreeg iedereen een bijnaam. Mij zijn ze Bobbie gaan noemen. Van Ernst, Bobbie en de rest. Veel mensen kennen mij niet eens als Ernst. Als speelsters mij appen, dan is het: hé Bob… Die hashtag #metbobnaardetop heeft Benthe Wismans verzonnen”, legt de 54-jarige senior-adviseur verkeersmanagement van Rijkswaterstaat uit hoe hij met zijn Dynamovrouwen bezig is naam te maken.

Lettink durft zelfs hardop te denken aan bestorming van de Top 3 en deelname aan de Europa Cup. “Je moet altijd ambities hebben, maar je moet wel realistisch blijven. Wij willen graag verder professionaliseren, maar dat moet wel kunnen. We zijn drie jaar geleden begonnen met een plan. We zetten kleine stapjes. Als je mij vraagt naar wat mijn droom is, dan is het dat we ook overdag kunnen gaan trainen. In zo’n geval moet je die meiden wel compenseren.”

“Met een begroting van 2,5 ton word je kampioen. Dan kan je ook spelers halen. Maar dat is niet ons beleid. Wij doen het bij Dynamo met een minimale begroting en op onze eigen manier. We willen speelsters laten doorstromen. Met talenten uit Apeldoorn en omgeving. Van onze huidige selectie komen Luna Strikwerda, Britt van de Kooi, Carlijn Radstake en Aysha Meering allemaal uit de eigen opleiding. Onze B- en C-jeugd zijn kampioen van Nederland geworden. Er komen er dus nog meer aan”, zoekt de architect van het Dynamoteam continu naar de juiste mix.

Ontzorgen is het sleutelwoord. “Dynamo staat er goed op. Wat we nu merken, is dat speelsters zich vereerd voelen wanneer wij ze benaderen. Wel moeten ze zelf die intrinsieke motivatie hebben om bij ons te willen volleyballen. Wij betalen niets, wij ontzorgen wel. Dan moet je denken aan een auto, reiskostenvergoeding of huisvesting. We hebben nu vier auto’s rondrijden. Of we proberen te helpen bij het zoeken naar werk. Daar zijn we bijvoorbeeld voor Kirsten Knip mee bezig”, verklaart de Apeldoorner.

De recente successen onder vertrekkend trainer Harry van den Brink gaan niet ongemerkt voorbij. “In principe is aan al onze speelsters wel getrokken. Voor die vier die op de longlist voor het Nederlands team staan, komen vroeg of laat ook buitenlandse clubs. Uiteindelijk vliegen ze wel uit. Het zou mooi zijn dat ze tot die tijd bij ons een uitdaging zien. Dagmar Mourits was de eerste die heeft toegezegd dat ze zou blijven. Omdat ze het naar haar zin heeft. Voor Suus Gerritsen geldt hetzelfde. Dat Jet Kok van Zwolle komt, was wel een verrassing”, aldus Lettink, die eveneens setter Sanne Konijnenberg en libero Veerle Buchwald zag overkomen van de Overijsselse concurrent.

De voormalig topschutter van voetbalclub Groen Wit realiseert zich wel dat in eigen huis de mannenploeg voorlopig nog een streepje voor heeft. “Binnen Dynamo komen wij op de tweede plaats. De mannen staan op één. Die moeten kampioen worden en prijzen pakken. Dat wil niet zeggen dat we niet naast elkaar kunnen functioneren.”

De Stentor maandag 22 april 2024

Meer dan vijf maanden moest NSC er op wachten. Elf nederlagen en een gelijkspel later kregen de Nijkerkers van een vrijgevig WSV de laatste strohalm cadeau. Door een 0-1 zege in de extra tijd mag de nummer voorlaatst van de eerste klasse G weer voorzichtig hoop koesteren om via de nacompetitie alsnog het vege lijf te redden.

De wedstrijd tussen beide laagvliegers leek af te stevenen op een doelpuntloos gelijkspel. De 90 minuten waren al verstreken. Één moment van onachtzaamheid werd de WSV-defensie fataal. Evenals dertien dagen eerder tegen SC Bemmel ging het opnieuw in extremis mis. Quincy Roman zette voor, Armando van Breda gaf het beslissende tikje. De verdedigers van de thuisploeg stonden erbij en keken ernaar.

Dat de scheidsrechter aansluitend nog een minuut of zeven door liet spelen, kwam de gemoedsrust bij spelers en supporters uit Nijkerk niet ten goede. Het zou toch niet, hè… Nee hoor. Bij het klinken van het laatste fluitsignaal volgde een spontane ontlading. Een mix van opluchting en blijdschap maakte zich meester van alles en iedereen in een geel shirt. De uitzinnige vreugdetaferelen enkele minuten later in de Nijkerker kleedkamer deden vermoeden dat NSC zojuist kampioen was geworden.

De vreugde was begrijpelijk. Welgeteld 153 dagen na een benauwde 1-0 zege op SC Bemmel kon NSC eindelijk de volgende driepunter bijschrijven. Ruud van de Geest reageerde gekscherend dat die laatste competitiezege van zijn ploeg al zó ver in het verleden lag dat hij het zich niet meer kon herinneren. “Het is heerlijk dat we onszelf eindelijk een keer belonen. Ik vind dat wij de betere ploeg waren en verdiend gewonnen hebben”, sprak de winnende trainer in de wetenschap dat zijn NSC de achterstand op het elfde geklasseerde Woezik had teruggebracht tot één punt. 

Uitgerekend op een avond waarop een gure bries het WSV-terrein teisterde had zijn eindelijk eens de spreekwoordelijke wind mee, meende Van de Geest. “Dit is een laatste strohalm. De nacompetitie is voor ons het hoogst haalbare. Wij zijn bezig aan een seizoen waarin alles tegenzit. Alleen bij Bennekom uit hebben we geluk gehad. Toch hebben we een groep met allemaal jongens uit Nijkerk die er altijd in is blijven geloven. De sfeer is goed. De jongens knokken er elke wedstrijd keihard voor. Hier kunnen we mee verder.”

Thuisploeg WSV had zichzelf bij een zege definitief verlost van rechtstreekse degradatiezorgen. In theorie kan het door het verlies van zaterdag nog altijd misgaan. Met nog vier duels te gaan moet de marge met Woezik (zeven punten), NSC (acht) en Voorwaarts (elf) normaal gesproken volstaan. Het loodzware restprogramma, waarin ze op de laatste twee speeldagen kampioenskandidaten CSV Apeldoorn en SDC Putten treffent, belooft weinig goeds voor de Apeldoorners.

Volgens Richard Karrenbelt wekten zijn spelers geen moment de indruk dat ze tot het gaatje wilden gaan. Aanvallend creëert WSV nauwelijks iets. Het mist afmakers. Jorn Braakhekke kwam in het uur waarin hij op het veld stond nauwelijks in het stuk voor. De ingevallen Mike de Beer werkte hard, maar liep zichzelf in al zijn ijver voorbij. Karrenbelt liet Jean Matitaputty zelfs 90 minuten op de bank zitten vernikkelen van de kou.

“Dat we in de nacompetitie terechtkomen, zit er al langer aan te komen. In principe hadden we alleen De Bataven onder ons kunnen houden. Die andere ploegen zijn simpelweg beter dan wij. Wij hebben de bijnaam Wormense Stieren Vechters. Daar heb ik vandaag helemaal niets van terug gezien”, reageerde een zichtbaar ontstemde WSV-trainer.

De Stentor maandag 22 april 2024

De stuntploeg van Dynamo heeft donderdag de eerste halve finalewedstrijd van de play-offs bij de vrouwen met 1-3 verloren. In Omnisport beet de Apeldoornse underdog zich stuk op titelhouder VC Sneek.

Dat Dynamo’s mannen woensdagavond voor het vierde opeenvolgende jaar de finale van de play-offs bereikten, daarvan kijkt in volleyballend Nederland al niemand meer op. Dat ook Dynamo’s vrouwen een serieuze gooi konden doen naar de landstitel, daar had zelfs de allergrootste optimist – op teammanager Ernst Lettink na misschien – niet durven dromen.

Na tien jaar absentie op het hoogste niveau kreeg het vlaggenschip van Dynamo’s vrouwentak in 2021 een licentie voor een terugkeer in de eredivisie. Talent was in de drie seizoenen die sindsdien volgden altijd al in ruime mate voorhanden in Omnisport. Sinds Harry van den Brink tussentijds het roer overnam van Arjen Schimmel kwamen ineens ook de resultaten.

Vier dagen na de galavoorstelling in het Landstede Sportcentrum, waarin Van den Brinks pupillen de titelkansen van het favoriete VC Zwolle hardhandig de grond inboorden, wachtte nu VC Sneek. Uitgerekend de ploeg die bijna een jaar geleden door diezelfde Van den Brink naar de landstitel was geleid.

In de reguliere competitie was de regerend kampioen uit Sneek zowel in Apeldoorn (3-0) als in eigen huis (3-1) te sterk geweest. Met het ‘nieuwe’ Dynamo ligt dat anders. Donderdagavond was het verschil tussen underdog en favoriet miniem. De Dynamospeelsters zullen zich later nog weleens achter de oren krabben hoe zij de winstkansen in zowel de eerste als derde set zelf weggaven.

Van extra spanning was hoegenaamd geen sprake, volgens Caya van Cooten. „Vooraf merkte ik vooral gedrevenheid om samen iets goeds neer te zetten. We laten het in die derde set zelf liggen. Benthe Wismans viel uit. Toen raakten we toch een beetje de controle kwijt. Aan het einde van die vierde set kwamen we ook nog terug, maar wisten we niet door te drukken. Je moet wel gas blijven geven.”

Eigenlijk was de 26-jarige Van Cooten al gestopt in Dynamo’s hoofdmacht. Toen er een beroep op haar werd gedaan, stapte de voormalige captain weer tijdelijk aan boord. “Schoudertechnisch kon ik het niet meer aan”, duidt ze op het lichamelijke ongemak dat bijna dagelijks trainen onmogelijk maakt. In het clubbelang offerde de speelster van Dynamo 2 zichzelf op.

Ze vindt het bereiken van de halve finale al een hele prestatie. De strijd is echter nog niet gestreden, oordeelt ze. „Je wilt in de finale staan. We moeten ons eigen volleybal spelen. Alles kan nog. We gaan zondag vol vertrouwen naar Sneek.”

Ook coach Harry van den Brink ziet nog mogelijkheden voor de return in Friesland. „De derde set was wel het kantelpunt. We raakten door het uitvallen van Benthe een beetje van slag en kwamen ook niet uit de laatste rotatie. We stonden vijf punten voor en dan is het in zo’n fase moeilijk om vrijuit te blijven spelen. Het is zeker dat het zondag lastig wordt, maar je moet het zelf doen. Zij moeten twee sets winnen om de finale te halen, wij vier”, wijst de ‘wonderdokter’ uit Hattem op een eventuele Golden Set die Dynamo in de eindstrijd kan brengen.

Destentor.nl donderdag 18 april 2024

Eind goed al goed. De volleyballers van Dynamo staan voor het vierde jaar in successie in de finale van de play-offs om de landstitel. Na afgelopen weekend al de 0-2 achterstand in de best-of-five reeks tegen Lycurgus in de halve eindstrijd te hebben rechtgetrokken, won de regerend kampioen uit Apeldoorn woensdag in eigen huis de allesbeslissende vijfde wedstrijd van de Groningers met 3-1.

In de vijfde onderlinge confrontatie in negen dagen tijd was het woensdagavond in Omnisport erop of eronder voor beide ploegen. Lycurgus had voordien zelfs al drie duels meer moeten afwerken dan de Apeldoornse rivalen. Terwijl de tweede plaats in de A-poule Dynamo rechtstreeks toegang verschafte tot de halve finale, moest de ploeg van ex-Dynamo’ers Robin Boekhoudt, Jeffrey Klok en Ramon Martinez zich eerst nog in drie duels van het lastige Barneveldse SSS ontdoen.

Dat was zondag tijdens wedstrijd nummer vier in het eigen Martiniplaza al merkbaar. Lycurgus wekte in dat duel, waarin Dynamo de score in de halve finalereeks op gelijke hoogte bracht, al de indruk op het tandvlees te lopen. De tweeënhalve dag rust ten spijt moesten de bezoekers uit het Noorden in Omnisport andermaal hun meerdere erkennen in de titelverdediger.

In de periode waarin Lycurgus moest afrekenen met SSS nam Redbad Strikwerda tijdens de dagelijkse oefensessies bij Dynamo geen gas terug. Daar heeft het in de krachten verslindende reeks tegen Lycurgus duidelijk profijt van getrokken, sprak Dynamo’s trainer terwijl hij zich na afloop te goed deed aan de inhoud van een bak dropjes.

,,Fysiek staan wij er goed voor. Wij zijn uren blijven maken. Dat helpt je wel. Je hebt in deze fase namelijk geen tijd meer om je op de trainingen te verbeteren. Je moet blijven trainen om belastbaar te blijven”, aldus de succescoach.

Zijn Dynamo liet zich na de 0-2 achterstand niet van de wijs brengen en klaarde de klus uiteindelijk geroutineerd. ,,De opdrachten blijven altijd hetzelfde. Dat is al vanaf dag één zo. Die veranderen nooit. Je moet telkens de volgende bal goed slaan”, reageerde Strikwerda op Strikwerdiaanse wijze op het bereiken van weer een finale.

De na afloop van dit seizoen naar Sliedrecht Sport vertrekkende Duco Krook verklaarde dat hij ook na de 0-2 achterstand in de serie niet gewanhoopt had. ,,Het vertrouwen is er altijd geweest. Het heeft altijd aan ons eigen niveau gelegen. Je moet het wedstrijd voor wedstrijd bekijken.”

Als afsluiting van zijn driejarige verblijf bij de landskampioen staat de 28-jarige middenaanvaller voor de derde keer in de eindstrijd van de play-offs. ,,Gewoon wordt zoiets nooit. Het blijft speciaal. Als we ons eigen niveau halen, kunnen we iedereen aan”, hangt titelprolongatie volgens Krook enkel en alleen van Dynamo zelf af.

Als tegenstander in de finale treft Dynamo voor het derde achtereenvolgende jaar Orion, de sterkste ploeg van het afgelopen eredivisiejaar. De Doetinchemmers rekenenden woensdagavond met de nodige moeite af met Limax. De best-of-five serie in de finale begint voor de titelverdediger uit Apeldoorn op zaterdag met een uitwedstrijd in Doetinchem.

Robin Boekhoudt, Apeldoorner in Groningse dienst, kan zich na de uitschakeling van Lycurgus volledig gaan toeleggen op het supporten van Dynamo. Het damesteam van de Apeldoornse club welteverstaan. Vriendin Lotte Bruinsma is met de Dynamovrouwen namelijk nog volop in de race voor een finaleplaats.

Destentor.nl woensdag 17 april 2024

Terwijl de kruitdampen van de twee onderlinge confrontaties nog maar nauwelijks zijn opgetrokken, maakt Dynamo opnieuw de komst bekend van een speelster van VC Zwolle. In navolging van spelverdeelster Sanne Konijnenberg en libero Veerle Buchwald verkast ook passer-loper Jet Kok van Zwolle naar Apeldoorn.

Evenals haar toekomstige teamgenoten Dagmar Mourits, Suus Gerritsen en Kirsten Knip gaat de 19-jarige Kok het spelen bij de kersverse halve finalist in de play-offs om de landstitel combineren met het hybride trainingsprogramma van volleybalbond Nevobo op Papendal.

,,Mede door de klik die ik heb met de meiden van Dynamo en de goede gesprekken die ik had met de staf, heb ik mijn keuze gemaakt”, reageert de Apeldoornse aanwinst op haar overstap.

De kandidaat-international, door bondscoach Felix Koslowski opgenomen op de longlist voor het Nederlands vrouwenvolleybalteam voor aanstaande zomer, was twee seizoenen actief voor VC Zwolle. Eerder kwam zij uit voor Forza Hoogland, PDK Huizen en VCN.

Destentor.nl maandag 15 april 2024