26 juli 2012
Sponsornamen gekoppeld aan voetbalstadions. Er is tegenwoordig geen ontkomen meer aan. Zonder commercie geen topvoetbal meer. De kachels van clubs moeten wel blijven branden. Vandaar dat fervente wedstrijdbezoekers steeds frequenter het bijzondere voorrecht genieten zich in een heuse arena te vergenoegen aan brood en spelen.
Zeker Duitsers hebben er wel een handje van om iets mooier en grootser te maken dan het in werkelijkheid is. Waar wij in Nederland hooguit een Amsterdamse parkeergarage als Arena aanduiden, voorzien ze over onze oostgrens met het grootste gemak zelfs omgeploegde zandbakken van het predicaat Arena. In de Arena van Gelsenkirchen ben ik sinds de opening kind aan huis. Voetballende gladiatoren trekken echter in veel meer steden en dorpen ten strijde. Een greep uit andere Duitse Arena’s waar ik de voorbije jaren mijn ogen uitkeek: Christopeit Sport Arena (Velbert), MDCC Arena (Magdeburg), Scholz Arena (Aalen), Mechatronik Arena (Grossaspach), Voth Arena (Heidenheim), Red Bull Arena (Leipzig), Coface Arena (Mainz), Trel-Ruhrpott Arena (Herne), Mondpalast Arena (Herne-Wanne), Impuls Arena (Augsburg), Brita Arena (Wiesbaden), Paragon Arena (Paderborn), PGW Arena (Lotte), BayArena (Leverkusen), Rhein-Neckar Arena (Sinsheim), Vivaris Arena Emsland (Meppen), AWD Arena (Hannover), Allianz Arena (München), Schüco Arena (Bielefeld) en de LTU Arena (Düsseldorf).
De creativiteit van de bedenkers van zo’n naam kent nauwelijks grenzen. Fantasie slaat regelmatig op hol. Waar houdt het op? Als ik vandaag terug zou gaan, kan het maar zo zijn dat zo’n toko inmiddels weer anders heet. Voor een handjevol extra euro’s geeft menig stadioneigenaar zijn identiteit prijs. Zo zat ik in Hamburg ik 2003 nog in de AOL Arena. Acht jaar later was dit verbasterd tot Imtech Arena. Tussentijds heette het ook nog eens HSH Nordbank Arena. Onvoorstelbaar, zo bruin als ze ze bakken, die Hamburgers. Wat is er in vredesnaam mis met het Volksparkstadion? Dát was toch maar mooi van ons op die legendarische 21e juni van het onvergetelijke jaar 1988!
Ondanks het overaanbod aan Arena’s bevindt de meest spraakmakende Arena waarheen ik de bal volgde zich niét in Duitsland. Nee, daarvoor wipte ik 2012 even de grens over naar Oostenrijk. Slechts 45 kilometer verwijderd van Passau. In Ried im Innkreis. De knusse thuishaven van de SV Josko Ried. Niks schreeuwerigs. Niks geen overbodige opsmuk. Gewoon gelegen aan de plaatselijke Volksfestplatz. De Keine Sorgen Arena! Zeg nou zelf, liefdevoller kan iemand het toch nauwelijks bedenken.
Tegenstander is die fraaie zomeravond FC Shakhtyor Soligorsk. Juist ja, helemaal uit Wit-Rusland. Wat wil je nou nog meer? Hoe gekker, hoe mooier. Niemand zal vreemd opkijken dat dit topduel in de voorronde van de Europa League hoog staat geklasseerd in mijn persoonlijke ranglijst van gedenkwaardige voetbalwedstrijden. Dit zijn toch zeker de partijtjes waar elke groundhopper z’n vingers bij aflikt. Wat wil je als voetbaljunk nou nog meer dan heerlijk zorgeloos voetballen kijken in de Keine Sorgen Arena?