Forever blowing Bubbles op een donkere vrijdagavond

By | 15 maart 2016

Vandaag 31 jaar geleden

Onvergetelijk. Mijn allereerste keer live voetballen kijken in Engeland. Met een lezersreis van Voetbal International mee. Tegenwoordig zou ik niet meer in mijn hoofd halen om twee dagen met zo’n gezelschap op stap te gaan. De vele indrukken die ik als 19-jarig knaapje opdoe verdringen de ergernis over het constante te laat zijn van sommige groepsleden compleet naar de achtergrond. In dit weekend opent zich een compleet nieuwe wereld voor me.
Het Engelse clubvoetbal regeert Europa in die dagen. In het spoor daarvan trekken horden hooligans met een spoor van vernieling over het hele continent… Het heeft iets magisch. Mede omdat er drie decennia geleden nog geen FOX bestaat dat wekelijks alle Engelse topduels rechtstreeks uitzendt. Medio jaren ’80 krijgen we Engelse clubs hooguit op de woensdagse Europacupavonden rechtstreeks op televisie te zien. Met sporadisch wat flitsen van Leagueduels. Waar de vernielzuchtige Engelse supportersgroepen huishouden, lezen we een dag later uitgebreid in de kranten.
En dan sta je daar ineens zelf in London! Een droom die werkelijkheid wordt. Donderdag met de nachtboot van Hoek van Holland naar Harwich, vrijdag overnachten in de Engelse hoofdstad en zaterdagnacht weer met de boot terug. Met op Engelse bodem een bezoek aan twee Leaguewedstrijden (op vrijdagavond West Ham United tegen Manchester United, op zaterdagmiddag Arsenal tegen Leicester City), vrijdagmiddag een training van Tottenham Hotspur bijwonen en zaterdagochtend ook nog een jeugdwedstrijd bij West Ham United meepikken. Voor welgeteld 250 gulden, pak ‘m beet 120 eenheden Europees eenheidsgeld!
Ik beleef mijn Engelse debuutwedstrijd in een soort van roes. Forever blowing Bubbles op een donkere vrijdagavond. Het gekrioel van al die mensen rondom Upton Park. De slecht verlichte straten. De ietwat sinistere sfeer die er hangt. Een vette hap in krantenpapier. Aanbieders van claret & blue merchandise op elke hoek. Het official programme voor 50p. Een zitplaats met nauwelijks beenruimte. De indrukwekkende roar die bij voortduring door het stadion galmt. Ik kan me eigenlijk nauwelijks meer voor de geest halen hoe de Hammers de wedstrijd met 2-1 hebben gewonnen. Zóveel indruk maakt het randgebeuren op me. This is what football is all about! Isn’t it?

15 maart 1985 West Ham United – Manchester United

I was there…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *