Eurofighters zetten eerste stap naar onsterfelijkheid

By | 7 mei 2016

Vandaag 19 jaar geleden

  • Wir schlugen Roda,
  • Wir schlugen Brügge,
  • Wir schlugen Trabzon sowieso,
  • Valencia,
  • Teneriffa,
  • Inter Mailand,
  • Das war ‘ne Show!

Wie weleens het voorrecht heeft genoten in levende lijve een wedstrijd van Schalke 04 mee te beleven, kent de song wel. Een klassieker. Een ode aan de Eurofighters, de legendarische Schalke-ploeg die in 1997 onder leiding van Jahrhundert-Trainer Huub Stevens de UEFA Cup verovert.

Königsblau ontdoet zich achtereenvolgens van Roda JC (dan nog getraind door Stevens), Club Brugge, Trabzonspor, Valencia en Tenerife alvorens het verrassend de eindstrijd bereikt. Daarin stuit de underdog uit Gelsenkirchen op FC Internazionale Milano, bij Nederlandse taalvirtuozen beter bekend onder de naam Inter Milaan.

Negentien jaar geleden wordt het – dan nog – derde Europese bekertoernooi beslist in twee finales. Thuis en uit. Schalke 04 ontvangt de Nerazzurri eerst in het eigen Parkstadion. Als seizoenkaarthouder ontbreek ik daarbij uiteraard niet. Ik ben er getuige van hoe Kapitän Olaf Thon en consorten een eerste stap zetten op weg naar onsterfelijkheid. Omdat de UEFA staanplaatsen verbiedt bij Europese happenings houden slechts 56.824 toeschouwers mij gezelschap. ‘Normaal’ kunnen er 70.000 in. Maar is op 7 mei 1997 is niks normaal in Gelsenkirchen. Ausnahmezustand im Pott!

De wedstrijd is meer spannend dan goed, zoals wel vaker bij finales. Voor spektakel ben je bij de meeste Italiaanse clubs sowieso aan het verkeerde adres. Met Inter als de afbraakploeg bij uitstek. De uitvinders van het Catenaccio, in de jaren ’60 geïntroduceerd door toenmalig Inter-trainer Helenio Herrera, doen hun naam eer aan. Giuseppe Bergomi c.s. zijn naar Duitsland gekomen om niet te verliezen. Toch doen ze dat. Met een verwoestende uithaal in de 70e minuut velt Marc Wilmots de Italiaanse muur. Kampfschwein Willy, de huidige bondscoach van België, bezorgt Schalke 04 de zege, een goede uitgangspositie voor de return in Milaan en bovenal zijn supporters een ongekend gevoel van gelukzaligheid.

Na afloop verschijnen op het reusachtige scorebord achter de Nordkurve de woorden Eine Hand am Pott!?! Eén hand aan de pot. Twee weken later komt de tweede hand erbij, dan hebben ze ‘m klemvast, die UEFA Cup.

7 mei 1997 Schalke 04 – FC Internazionale (finale UEFA Cup, eerste wedstrijd)

I was there…

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *