Achter de bal aan (21): Trnava (Slowakije)
7 augustus 2016
Vanuit Trenčín vervolg ik op zondagochtend mijn korte reis door Slowakije naar het ruim 80 kilometer zuidelijker gelegen Trnava. Een uurtje met de trein. Kosten van een enkele reis: 4,15 euro. Slovakrail laat zich daarmee andermaal van zich beste kant zien.
Trnava vertoont duidelijk meer stedelijke kenmerken dan Trenčín, al is het historisch centrum in de vroege middaguren nagenoeg uitgestorven. Binnen de oude stadsmuren zijn de winkels gesloten en terrassen slechts spaarzaam bevolkt. Een temperatuur die tegen tweeën al gevaarlijk dicht tegen de 30 graden kruipt, draagt er ongetwijfeld toe bij dat de locals hun vertier elders zoeken. Dat het warm is, mag ik gerust een understatement noemen.
In het tegen het gelijknamige voetbalstadion aangeplakte City Arena nákupné centrum is het beter uit te houden. Een goed functionerende airconditioning kan zelfs in elke willekeurige Slowaakse stad het leven een stuk aangenamer maken, zo blijkt maar weer eens. De kunstmatige klimaatbeheersing brengt in elk geval meer mensen op de been dan enkele honderden meters verderop in de brandende zon van de city. Het moderne overdekte shopping centre van Trnava zou overigens in geen enkele grote West-Europese stad misstaan. Hier kan iedereen voor een boodschap terecht. De overzijde van de straat gelegen McDonalds-vestiging geeft blijkt van andere verworvenheden sinds de val van het IJzeren Gordijn.
Het hotel waar ik voor één etmaal mijn intrek heb genomen, ademt daarentegen old school Oostblok. Evenals de buurt waarin het zich bevindt. De monotone betonnen blokkendozen doen de tijden waarin de arbeiders en boeren de voormalige Tsjechoslowaakse heilstaat runden in al z’n eenvoud herleven. Zeventwintig jaar nadat de Fluwelen Revolutie op het Praagse Wenceslausplein de scheiding inluidde tussen Tsjechische en Slowaakse kameraden, is de airco tot Hotel Spectrum in elk geval nog niet doorgedrongen. Zou dat soms zelfs anno 2016 nog gelden als een decadent privilege voor de klassenvijand?
Een behoorlijk contrast met het stadiongedeelte van de City Arena. Qua stadion kan Spartak Trnava zich meten met de besten, staat het in eigen land misschien zelfs wel op eenzame hoogte. Het 19.000 toeschouwers bevattende pronkstukje geeft sinds 2015 het oude Štadión Antona Malatinského, een eigentijdse uitstraling en alle denkbare comfort. Voor welgeteld 9 euro zit ik om 19.00 uur heerlijk in het inmiddels wat dragelijker aanvoelende avondzonnetje. Duurdere kaarten heeft Spartak Trnava voor het gewone publiek niet in de verkoop voor de kraker tegen MŠK Žilina.
Drie dagen eerder, toen Spartak na een verloren strafschoppenserie tegen Austria Wien onfortuinlijk z’n kansen voor kwalificatie voor de groepsfase van de Europa League in rook op zag gaan, zat de tent nagenoeg vol. Ditmaal zitten er iets minder. Ik schat dat het fraaie stadionnetje voor een derde gevuld is. De stemming is niettemin top. Een opmerkelijk verschil met de voorgaande avond in Trenčín, waar het nogal gezapig aan toeging op de tribunes. De Ultra’s van Spartak Trnava, achter de goal op de Dolné basty-zijde, zingen en springen 90 minuten lang. Uit Žilina zijn weinig supporters meegekomen. Hooguit dertig MŠK-supporters hebben de hele tribune aan de Kollárova ulica-kant voor zichzelf. Er kunnen er nog wel een aantal bij…
Ze hebben de 160 kilometer lange reis in elk geval niet voor niets gemaakt. Door de 1-2 overwinning neemt hun club na vier speeldagen de koppositie over in de Fortuna Liga.