Tussen Berg en Bos: Waan van de dag

door | 25 augustus 2016

Jongens nog aan toe, wát een poppenkast die huldiging van die Olympische atleten. Bah, al die strak geregisseerde spontaniteit! Wat zo’n feestje niet gekost heeft! Vreemd dat niemand daar z’n grote scheur over opentrekt. O nee, natuurlijk niet, dit heeft niks met voetballen te maken. Dat de winnaars van TeamNL uitgebreid in het zonnetje worden gezet, daar hebben de altijd klagende minderheden geen moeite mee. De losers waren al eerder op het vliegtuig naar huis gezet. Voor straf. Maar ach, waar maken we ons druk om? Over twee weken praat niemand meer over ‘onze’ gouden, zilveren en bronzen helden. Dan is de waan van de dag vervlogen en is iedereen weer braaf overgegaan tot de orde van de dag.

Gelukkig zijn we weer voor vier jaar verlost van alle overdadige media-aandacht voor allerlei schimmige B-, C- en D-sporten. Prachtig natuurlijk, hoe ‘wij’ Nederlanders de wind in de zeilen hebben en uitblinken bij het vierkante millimeter zeiken. Jammer van onze hockeymeisjes. Zij leverden het bewijs dat eenogigen zich niet per definitie zomaar laten kronen tot koninginnen van het land der blinden. Laat er geen misverstand over bestaan, ik gun iedereen z’n medailles van harte. Het juichen en huldigen laat ik liever over aan onze koning en minister-president. Echte sportliefhebbers, die eens in de vier jaar publiekelijk hun blijdschap tonen en op de voorgrond treden. Heel attent, die telefoontjes van meneer Rutte. Niet dan? Jammer, dat lessen lichamelijke opvoeding in het basisonderwijs onder dit kabinet nóg meer dan ooit tevoren zijn verworden tot sluitposten op allerlei begrotingen.

Ik moet toegeven dat ik door het tijdsverschil met Brazilië niet dag en nacht voor de buis heb gehangen. Om ’s nachts om half vier de wekker te zetten voor een sprint van elf seconden. Nee, dank je wel. Daar pas ik voor. Helemaal met al dat hoogdravende geleuter eromheen. Dat vind ik het meest irritante van alles. Dat eeuwige ge-analyseer op tv. Het gaat van kwaad naar erger. Waar ze in vredesnaam al die zogenaamde deskundigen toch elke keer weer vandaan toveren. Alle netwerken moeten onderhand zwaar overbelast raken van zoveel geleverde vriendendiensten. Alleen al vanwege die betweterige analytici zou je wensen dat die Olympische Spelen voortaan eens in de acht jaar worden gehouden. Of, beter nog, elke tien jaar.

Atletiek, volleybal, handbal. Daarmee hield het wel zo’n beetje op. Eigenlijk waren dat de enige Olympische sporten die me werkelijk konden boeien. Wát een fenomeen die Usain Bolt. En dan aansluitend zonder problemen ook top presteren in het nachtleven van Rio. Het kost hem geen enkele moeite. Buitenaards bijna. Superman in hoogsteigen persoon. Onnavolgbaar. Zelfs op de 100 meter klaarkomen kent het Jamaicaanse oermens z’n gelijke niet. En dan niet eens met z’n éigen vriendin de estafette tussen de lakens afwerken… Compleet met selfies. Maurits Hendriks zou Usain met de eerste de beste vlucht hebben teruggestuurd naar Kingston. Schande voor de sport. Iemand met een voorbeeldfunctie die zó uitbundig de bloemetjes buitenzet, dat kan natuurlijk niet. Zulke uitspattingen voldoen niet aan de door een betuttelende yup bedachte normen voor topsport en professionaliteit.

Het Holland Heineken Huis. Losersvluchten. Waar het gaat het allemaal over? Het zegt voldoende dat de Nederlander die in Rio de meeste indruk achterliet, een bobo is. Wereldtoppers als Dafne Schippers of Tom Dumoulin waren op alle fronten ondergeschikt aan Maurits Hendriks, de ongekroonde koning van de vaderlandse sportelite. Het was toch hoogst indrukwekkend hoe zo’n omhooggevallen hockeycoach z’n spierballen toonde. Indrukwekkend, vermakelijk én tenenkrommend! Misplaatste arrogantie met een gouden randje. Qua tact hoort Maupie zeker niet op een erepodium thuis. Kan het soms zijn dat hij jaloers is dat hij zelf niet zulke spierbundels heeft als Yuri van Gelder?

Jeetje, die verontwaardiging over dat TeamNL niet de door hem gestelde targets haalde. Wát een geleuter. ‘Wij’ in Nederland gaan er voor het gemak graag aan voorbij dat er per onderdeel slechts drie medailles te vergeven zijn. Tsja, het kan natuurlijk gebeuren dat toppers uit andere landen eenvoudigweg beter, sneller of sterker zijn. Vorm van de dag. Pieken op het juiste moment. Alles moet natuurlijk wel kloppen. Alle stukjes van een puzzel moeten wel op de juiste plek vallen tijdens die soms maar tien of elf seconden waarop het écht moet.

Helaas hebben glibberige types altijd en overal het hoogste en het laatste woord. Zouden die toezichthouders van TeamNL nou zelf voor vertrek naar Rio ook zo’n verklaring van goed gedrag hebben moeten ondertekenen?

© RK

 

Een gedachte over “Tussen Berg en Bos: Waan van de dag

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *