Maandelijkse archieven: oktober 2016

Sterk FC Twente laat Go Ahead Eagles lang hopen

Tot aan de 89e minuut mocht Go Ahead Eagles zaterdagavond tegen FC Twente de hoop koesteren op een punt. De 0-2 van de Kosovaarse Manchester City-huurling Bersant Celina, een van de uitblinkers aan Enschedese kant, brak het verzet van de Deventenaren definitief.

Eigenlijk mocht het een klein wonder heten dat Go Ahead Eagles zo lang kansrijk bleef. In de eerste helft overklaste het dynamische FC Twente de Deventenaren compleet. Go Ahead Eagles kon op geen enkel moment een passend antwoord vinden om de beweeglijke aanvallers van de Enschedeërs in bedwang te houden. Desondanks openden de Tukkers pas in de 44e minuut door toedoen van Yeboah de score. De paal en Eagles-keeper Theo Zwarthoed stonden een hogere voorsprong voor de gasten in de weg.

In de tweede helft verloste Go Ahead Eagles zich enigszins uit de Twentse wurggreep. Met steun van de twaalfde man dwong het FC Twente meer achteruit. De bal wilde echter niet goed vallen. Niet bij een kopbal van Sander Fischer noch bij schoten van Marcel Ritzmaier en Randy Wolters. Zolang een tweede goal voor de bezoekers uitbleef was er nog niets verloren voor de equipe van Hans de Koning. Die treffer viel uiteindelijk toch. Toen Celina in de 80e minuut eerst de paal trof, bleek dat slechts uitstel van executie. Negen minuten later velde de Kosovaarse international alsnog het vonnis over Go Ahead Eagles .

De rode kaart voor Jarchinio Antonia in de blessuretijd zorgde voor een extra smet op de wedstrijd.

Mönchengladbach ondergaat grondige verbouwing

Vandaag 30 jaar geleden

In het gezelschap van een aantal Eagles-fans vergezel ik Feyenoord drie decennia geleden naar de UEFA Cupwedstrijd bij Borussia Mönchengladbach. In de roerige jaren ’80 gaat het er daarbij alles behalve gezapig aan toe. Wanneer Nederlandse clubs in die tijd de oostgrens over trekken, weet je eigenlijk al van tevoren dat het misgaat. Dit dagje Mönchengladbach vormt daarop geen uitzondering.

Al voor de wedstrijd loopt het behoorlijk uit de hand. Het gaat helemaal los. Een deel van de naar verluidt 7.000 Feyenoordsupporters trekt slopend en plunderend door de binnenstad. Het is één groot slagveld. Wat er allemaal gebeurt, tart alle voorstellingsvermogens. Chaos troef. In de vroege vooravond hoor je op straat enkel het geluid van rinkelend glas en sirenes van politievoertuigen. De oproerpolitie heeft er de handen vol aan om bij allerlei brandhaarden de orde te herstellen. Tijdens de wedstrijd gaat het ‘feest’ in het stadion gewoon verder.

We hebben kaarten voor de Südkurve, de kant van de Bökelberg waar de Feyenoord-aanhang staat. Nou, dat krijgen we nadrukkelijk te bespeuren. Nadat de fronttroepen van het legioen zo bijdehand zijn om een groep agenten van de tribunes te verjagen, laat de Bundespolizei versterking aanrukken. Ze trekken gewoon nog een blik agenten open… Feyenoord krijgt die avond met 5-1 een geweldig pak slaag. Veel Rotterdamse supporters komen evenmin ongeschonden uit het strijdgewoel. Die Duitse ME slaat op alles wat beweegt. Omdat we er iets té dicht bovenop staan, moeten ook wij een veilig heenkomen zoeken.

Kort na de schoonveegactie van de politie raken we toevallig aan de praat met Rob de Bakker. De toenmalige veiligheidsfunctionaris van de KNVB, die dag op zakenreis in de Bondsrepubliek, steekt zijn afkeur over gedrag van de Feyenoord-fans niet onder stoelen of banken. Aan dat onschuldige toeschouwers lukraak van de tribune worden geslagen, maakt hij geen woorden vuil.

22 oktober 1986 Borussia Mönchengladbach – Feyenoord

I was there…

 

Eerste Eredivisiezege voor zaalvoetballers WSV

WSV/Shoepimp heeft vrijdagavond voor het eerst een wedstrijd in de Eredivisie winnend afgesloten. Vijf maal was scheepsrecht voor coach Anouar Tighadouini en zijn zaalvoetballers. In de opnieuw goed gevulde Mheenhal moest HV/Veerhuys er met 6-3 aan geloven.

Nooit eerder won een Apeldoorns zaalvoetbalteam een wedstrijd in ’s lands hoogste speelklasse. Dat ze historie hadden geschreven, boeide de WSV’ers niet zo. Zij waren namelijk van mening dat ze die mijlpaal eigenlijk twee weken geleden al hadden moeten bereiken. Tegen Groene Ster gaven de Apeldoorners de voorsprong – en daarmee de winstkansen – in de tweede helft weg.

Die fout maakten ze niet nogmaals. Met een 2-1 voorsprong ging WSV/Shoepimp ditmaal de rust in. En hoewel de bezoekers uit Hoorn na de hervatting gelijkmaakten, liep de thuisclub uit naar 5-2. De verdediging rond invaller-doelman Alpay Yuzgec stond als een huis. Zelfs toen HV/Veerhuys de keeper verving door een veldspeler en een alles of niets belegering begon, bleef WSV/Shoepimp betrekkelijk eenvoudig overeind.

De Apeldoornse doelpunten kwamen op naam van Samir Makhoukhi, Cihan Özcan (3), Joey Ngarigota en Kahan Özcan.

Op de fiets naar Deventer voor kaarten

Vandaag 38 jaar geleden

Go Ahead Eagles – FC Twente, de Overijsselse derby van komend weekend, doet me terugdenken aan mijn allereerste uitwedstrijd van de Eagles. Vandaag op de kop af 38 jaar geleden alweer. Je houdt het niet voor mogelijk zo snel als de tijd voorbij gaat. Ik word oud! Van de spelers van de huidige Eagles-selectie is nog niemand geboren als ik als twaalfjarig knaapje in het Diekmanstadion een bijzondere primeur beleef.

Ik krijg mijn neef Hans de Boer zo gek dat hij meegaat naar Enschede. Hij stelt echter één voorwaarde. Ik moet van tevoren kaarten regelen. En dat ligt aan het eind van de jaren ’70 een ietsepietsie gecompliceerder dan vandaag de dag. Er zit niets anders op dan op mijn vrije woensdagmiddag van Apeldoorn naar Deventer te fietsen. Bertie Hartgers vergezelt me. Onze inspanningen blijven niet onbeloond. De beheerder van het restaurant van de Adelaarshorst heeft in een sigarendoos nog een stapeltje toegangsbewijzen. Hans moet er aan geloven, kan nu niet meer onder zijn belofte uit.

De reis gaat zodoende op zaterdagavond naar Tukkerland. Vanuit Go Ahead Eagles point of view wordt het een speciale wedstrijd. Zeg maar gerust legendarisch. Voor 11.500 toeschouwers in dat stadion met die foeilelijke sintelbaan winnen de bezoekers met 2-1. Of 1-2, whatever. Jan Groeneweg scoort beide goals.

Sinds de oprichting van FC Twente in 1965 slaagt Go Ahead (nog zonder Eagles) er slechts één keer eerder in de volle buit mee naar huis te nemen uit Enschede. In het seizoen 1966-1967 eindigt het 1-3 in Deventer voordeel. Bij die twee uitzeges is het tot dusverre gebleven. Nummer drie staat gepland voor zondag 2 april 2017…

21 oktober 1978 FC Twente – Go Ahead Eagles

I was there…

 

AZ-clubcard komt van pas in Champions League

Vandaag 7 jaar geleden

In 2005 ben ik ooit in het bezit gekomen van een clubcard van AZ. Het ding komt vier jaar later mooi van pas wanneer de landskampioen Nederland in het seizoen 2009-2010 vertegenwoordigt in de Champions League. Ik koop zelfs een passe-partout, al sla ik de eerste thuiswedstrijd van de Alkmaarders tegen Standard Luik over. Ik doe het kaartje van de hand aan een Duitse kennis met een zwak voor de Belgische club.

Drie weken later tegen Arsenal zit ik wel in het DSB stadion, dat tijdens Europese wedstrijden de naam DS stadion draagt. Dirk Scheringa (DS) kan in ogen van de UEFA nog net door de beugel. Dirk Scheringa Beheer (DSB) gaat de beleidsbepalers van de Europese voetbalmaffia een stap te ver, dat zit de exclusiviteit van de eigen sponsors hinderlijk in de weg. En zoals bekend is de Champions League in de eerste plaats een feestje voor de met miljoenen smijtende multinationals.

Arsène Wenger laat een aantal van zijn sterren in Londen achter. Met Cesc Fàbregas, Andrej Arshavin en Robin van Persie heeft de Franse manager van de Gunners toch het nodige zware geschut meegebracht dat het de moeite waard maakt om in de wind te gaan zitten. Want of het nou DSB-, DS- of AFAS stadion heet, vaste bezoekers zullen beamen dat het altijd waait in Alkmaar. Toeschouwers krijgen bij AZ altijd de volle laag. Al heeft de Nederlandse kampioen op deze avond in figuurlijke zin de wind mee. Door een late gelijkmaker van David Mendes de Silva houden de mannen van Ronald Koeman Arsenal op een verdienstelijk 1-1 gelijkspel. Doordat de goal pas zo laat valt, blijft de uitzinnige AZ-supporters in het niet eens uitverkochte stadion gelukkig niet al te veel tijd meer om tekeer te gaan met hun klappertjes.

20 oktober 2009 AZ – Arsenal

I was there…

 

Opa haalt eindelijk zijn fiets terug uit München

Vandaag 28 jaar geleden

Iets minder dan vier maanden na het veroveren van de Europese titel keert het Nederlands elftal terug naar München. West-Duitsland is er bij de onderlinge WK-kwalificatiewedstrijd op gebrand revanche te nemen voor de uitschakeling in de halve finale op het EK. In het kielzog van het legendarische duo Thannhauser en Pfeiffer – het Oost-Nederlandse antwoord op Barend en Van Dorp en Vermeegen en Spaan – strijk ik in de Beierse hoofdstad neer. Het wordt een dolle boel. Opa krijgt na al die jaren eindelijk zijn fiets terug…

Aan de sportieve kant van het verhaal hoef ik weinig woorden vuil te maken. De titanenstrijd in het Olympiastadion valt bitter tegen. Met enig fortuin houdt de Europameister de Vize-Weltmeister van 1986 op 0-0. Met Oranje als morele winnaar. Het behaalde punt koesteren en gauw terug naar huis.

Het ‘randgebeuren’ is beduidend interessanter. Met Oost-Nederlands toonaangevende voetbaljournalisten kom ik in de aanloop naar de wedstrijd op persconferenties van zowel het Nederlands elftal als de Mannschaft terecht. Ik denk niet dat ik ooit dichter bij Lothar Matthäus in de buurt zal komen als destijds in Rottach-Egern aan de Tegernsee, waar de Duitsers zijn gehuisvest. Ook zie ik mezelf de avond na de wedstrijd op tv terug in Achter het Nieuws, het actualiteitenprogramma van de VARA. Felix Meurders interviewt de Duitse voorstopper Jürgen Kohler over zijn hernieuwde kennismaking met Marco van Basten. Drie keer raden wie er met de neus bovenop staat! Wethouder Hekking doet het me niet na.

Het is maar goed dat er geen beelden bestaan van de fietstocht die ik bij het krieken van de dag met een fervent supporter van Borussia Dortmund maak over de brede boulevards van de Münchense binnenstad. Ik kan 28 jaar na dato denk ik wel opbiechten hoe we volgens aloud Duits gebruik een Fahrrad hebben gevorderd om na de derde helft terug te keren in ons hotel. Ik ga er voor de goede orde maar vanuit dat de zaak inmiddels wel verjaard is. Noem het kwajongenswerk. Bovendien hebben we het geleende rijwiel na de gedane diensten netjes ergens gestald. Na enig speurwerk had de rechtmatige eigenaar zijn fiets best terug kunnen vinden…

19 oktober 1988 West-Duitsland – Nederland

I was there…