Monaco als tussenstop op weg naar La Valletta

By | 11 december 2016

Vandaag 26 jaar geleden

Eind 1990 loopt mijn eerste jaar als verslaggever/redacteur in dienst van de (Nieuwe) Apeldoornse Courant ten einde. Verlenging van mijn jaarcontract betekent dat ik een vaste aanstelling krijg. Althans, zo staat het in de regels. Maar wat doen die schooiers bij Wegener? Zo omzeilen een en ander gewoon. Ik word er een voor een maand uitgeschopt en mag daarna met een nieuw jaarcontract opnieuw aan de slag. Van je werkgever moet je het maar hebben, hè. Mijn afkeer van dat bedrijf komt natuurlijk wel ergens vandaan, dat stamt al van ver voordat het in Belgische handen kwam. Niets is zonder reden. Gladjakkers! Stelletje oplichters!

Omdat ik in 1990 de hele maand december op straat sta, ga ik maar op reis. Gefrustreerd in Apeldorp blijven zitten, heeft ook weinig zin. In zo’n situatie is het verstandiger om er een poosje tussenuit de knijpen. Stoom afblazen voor het onrecht dat me is aangedaan. Voordat ik de mensen persoonlijk ter verantwoording gaat roepen en misschien wel onherstelbare schade aanricht. Aldus schaf ik een interrailkaart aan en pak ik de trein naar Zuid-Europa. Via Frankrijk en Italië wil ik naar Malta, waar een EK-kwalificatiewedstrijd van het Nederlands elftal op het programma staat.

Eerste punt van bestemming is echter Monaco. Via Basel en Genua kom ik er terecht. Op de bonnefooi. Ter plekke een overnachtingsadres zien te regelen en even bij Prins Rainier op de koffie… Dat laatste in figuurlijke zin, welteverstaan. De plaatselijke Association Sportive, het speeltje van de prins, treedt voor de UEFA Cup aan tegen Torpedo Moskou. Een prima gelegenheid om eens een kijkje te nemen in het Stade Louis II. Ik kijk er m’n ogen uit. Een pompeuze ontvangsthal. Veel marmer. Met de roltrap de tribune op. Het mondaine karakter van het prinsdom weerspiegelt zich in de plaatselijke voetbaltempel. Al valt er op de publieke belangstelling het nodige aan te merken. Maar ook dat hoort bij de patserigheid ter plaatse. Bij het voetballen komt geen hond kijken, terwijl de Monegasken door de jaren heen toch alleraardigst meeballen.

Hoe dan ook een leuke tussenstop alvorens de reis verder gaat naar Milaan, Rome en La Valletta.

11 december 1990 AS Monaco – Torpedo Moskou

I was there…

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *