Jaap van Spanje (59) scoort dubbelop: bij SV Orderbos en van achter de tafel

By | 26 december 2016
Jaap van Spanje

Liefst zeven keer veroverde Jaap van Spanje met de tafeltennissers van de Veluwe de landstitel. In de jaren tachtig stond er in tafeltennissend Nederland geen maat op de Apeldoornse furie. Met zijn jongere broers Henk en Ron en de uit Roemenië gevluchte Paul Haldan gaven de Van Spanjes & co het begrip ‘Spaanse inquisitie’ een geheel eigen – sportieve – betekenis. Anno 2016 timmert de oudste Van Spanje nog altijd flink aan de weg. Op 59-jarige leeftijd scoort de tweevoudig nationaal tafeltenniskampioen in het dubbelspel zelfs dubbelop: als voetballer in het vierde elftal van SV Orderbos én achter de tafel bij zijn oude liefde De Veluwe!

Samen met zijn oude strijdmakker Paul Haldan voorziet Van Spanje de hoofdmacht van de voormalige Apeldoornse tafeltennistrots van oud en nieuw elan tegelijk. Beide gereactiveerde veteranen blijken ‘m nog meer dan behoorlijk te kunnen raken… Sinds het prominente duo terugkeerde aan de Buys Ballotstraat, liep het eigenlijk een klein beetje uit de hand. Het was niet helemaal de bedoeling dat beide veteranen De Veluwe richting eerste divisie zouden slaan… “Maar ja, je wilt niet verliezen, hè. Dat is onze eer te na”, reageert Van Spanje op de rol die met name Haldan en hijzelf op gevorderde leeftijd vertolken. “Als je lang niet getafeltennist hebt, moet je eerst de vastheid terugwinnen. Hetzelfde geldt voor de service en de service-ralley. Maar als het balletje eenmaal rolt, is er geen houden meer aan!”

Jaap van Spanje maakte zowel de opkomst als de ondergang van het Apeldoornse tafeltennisbolwerk van nabij mee. “Ik heb alle zeven landskampioenschappen van de Veluwe meegemaakt. Onze manager zei altijd dat het eerste kampioenschap heel mooi zou zijn om mee te maken. Het tweede ook nog wel. Maar dat het gevoel bij elke titel daarna alleen maar minder zou worden. Zo voelde het ook. Al is de sfeer altijd prima gebleven. Maar op een gegeven moment houdt het gewoon op. Dan ben je wel klaar. Iedereen ging toen zijn eigen weg. Zelf heb ik daarna nog een tijdje in Duitsland gespeeld. Drie jaar in Bochum, twee jaar in Krefeld. In de Regionalliga. Toen ik midden-40 was, ben ik gestopt en van de tafeltennisradar verdwenen.”

Via zoon Michael kwam de gelauwerde tafeltennisser terecht bij B en O, en – na de fusie met OBV – SV Orderbos. Kleine Japie was in Veenendaal ooit spelend lid geweest van GVVV (‘Ik was een blauwe, mijn broers waren rood, die zaten bij DOVO’), in het Orderbos trok hij ruim drie decennia later de voetbalschoenen weer aan. “Mijn zoon speelde altijd met Kemal, de zoon van Hamit Kedik. Samen met Hamit ben ik heel lang leider geweest. Ik ben toen ook zelf gaan voetballen. Eén jaar op zaterdagmiddag, sinds die tijd op zondagochtend. Voor de gezelligheid en de sfeer in de kleedkamer. Omdat ik op mijn leeftijd af en toe wel wat pijntjes voel en inmiddels weer op zaterdag tafeltennis, speel ik tegenwoordig wel wat minder dan voorheen. Ook mijn aanvoerdersband heb ik overgedragen. Aan Kelvin Zonnenberg, die is jonger.”

Om op zondagochtenden voor dag en dauw op te staan voor uitwedstrijden bij FC Jeugd 4 én 5, Ede/Victoria 3, Veensche Boys 2 of VVOG 3, ervaart de routinier van SV Orderbos 4 niet als hinderlijk. “Joh, met de Veluwe moesten we naar Den Helder toe. Dan valt dit best mee. Ach, je moet wat vroeger op, maar dat heb je over voor je clubje. Je bent sportman, gaat de wei in en doet je best. Zo zie ik dat met het tafeltennissen ook. Het blijft gewoon hartstikke leuk om te doen.”

Bron: Sportmagazine Deportivo Apeldoorn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *