Het kostte betrekkelijk weinig moeite de drempel naar het nieuwe jaar te nemen. Ik kom zelf weliswaar een beetje moeizaam weer op gang, in Apeldoorn-West hebben de beroepsklagers bij de wijkraden volgens mij weinig redenen tot mekkeren over het verloop van de jaarwisseling. Voor zover ik kan beoordelen staat alles nog keurig overeind. Over slachtoffers van vuurwerk of overdadig alcoholgebruik heb ik evenmin iets gehoord of gelezen. Blijkbaar woon ik in een redelijk nette buurt. In andere delen van het land ging het er naar verluidt iets ruiger aan toe dan bij ons in Orden.
Zelfs de rotzooi op straat viel op 1 januari te overzien. Het is in het verleden weleens erger geweest met achtergebleven vuurwerkresten. Velen namen meteen de bezem ter hand om hun stoepen te kuisen. Goede voornemens bij het begin van een nieuw jaar. Netjes, zoals het hoort. Want het is tegenwoordig al zo’n zooitje op straat. Wie dat ophaalsysteem heeft verzonnen om zakken met afval aan lantaarnpalen te hangen, die moet hoognodig zelf afgevoerd worden. Zoiets trekt ongedierte aan
Enfin, nu de kruitdampen van Oudejaarsnacht weer zijn opgetrokken, kan Nederland voorzichtig de balans opmaken. Je zou denken dat honderden arrestaties wel een aanleiding zou vormen voor een spoeddebat in de Tweede Kamer. Maar nee hoor, niks van dit alles. De dames en heren parlementariërs blijven vrolijk op Kerstreces. Die harde werkers voelen zich niet geroepen hun welverdiende vakantie te onderbreken. Het wordt allemaal maar normaal gevonden. Wanneer ze eens wat zouden moeten zeggen, hoor je ze nooit. Onze minister-president idem dito. Waar hangt onze grote roerganger uit wanneer het land hem nodig heeft? Ligt hij soms onder die onderste steen te wroeten die hij al tweeënhalf jaar probeert boven te krijgen?
Het meest wenselijke zou zijn wanneer die Kabinets- en Kamerleden nooit meer terugkeren van Kerstreces. Allemaal de Bijstand in. Zakjes plakken. Tegen wil en dank tegenprestatie leveren aan die maatschappij die ze zoveel schade berokkenen. Onze beleidsmakers en-bepalers zijn nou eenmaal meer van de woorden dan van de daden. Daarbij meten ze dan ook nog eens met verschillende maten. Eerst het hele land kapotbezuinigen. En achteraf nonchalant de schouders ophalen over dat ordehandhavers en hulpverleners niet meer toegerust zijn op hun taken. Wat maakt het allemaal uit? Zolang ze zelf maar niet de rotzooi voor hun huisdeur krijgen.
Natuurlijk is het te gek voor woorden dat stijf gesnoven en stomdronken idioten ambulancepersoneel het werken onmogelijk maken. Zoiets kan waarschijnlijk alleen maar in ons onovertroffen polderparadijs. Ik noem bewust alleen ambulancepersoneel. Met dat gejammer van die woordvoerders van de politiebonden ben ik onderhand wel klaar. Ik heb in mijn leven net iets te veel buitensporig politiegeweld bij voetbalwedstrijden meegemaakt om mededogen te hebben met oom agent. Potten moeten ketels geen verwijten maken.
Wanneer iemand z’n vuilcontainer scheef op het trottoir parkeert, zijn ze al in staat zo iemand met veel machtsvertoon met een arrestatieteam van zijn bed te lichten. Wanneer een automobilist met twee kilometer de maximaal toegestane snelheid overschrijdt slingeren ze zo’n snelheidsduivel rücksichtslos op de bon. Het aanpakken van straattuig verloopt daarentegen minder voortvarend. Zoiets behoort blijkbaar niet meer tot de bevoegdheden van het korps. Bij het minste of geringste maakt de ME een terugtrekkende beweging. Om verdere escalatie te voorkomen, luidt de dooddoener achteraf dan meestal. Straattuig krijgt vrij spel.
Gezag en orde. Steeds meer Nederlanders en medelanders hebben er nogal moeite mee. Oud en Nieuw bewees eens te meer welke problemen bestaan bij het naleven van bepaalde gedragsregels. Nou ben ik me maar al te zeer bewust dat ik in de omgekeerde wereld leef. Maar als hele hordes zich misdragen, waarom slaat de politie zulke wetsovertreders dan niet meteen in de boeien? Of is dat misschien een gekke vraag? Gelden er soms verzachtende omstandigheden? Geldt het inmiddels als alom geaccepteerd maatschappelijk verschijnsel? Moeten de daders soms eerst op heterdaad betrapt worden wanneer ze ambulancebroeders met bierflessen bekogelen of met vuurwerk bestoken? Ontzag dwing je af. Desnoods door het er in te knuppelen.
Het maakt het er niet minder vervelend op voor die arme agenten. Keien moeten terugkoppen of op onregelmatige tijden van huis zijn. Leuk is anders. Maar ja, werken als bakker of begrafenisondernemer kent weer andere minpunten. Part of the job, zou ik zo zeggen. Alvorens te klagen moeten ze misschien eens beseffen hoe bevoorrecht ze zijn überhaupt nog een baan te hebben. Dat ze keurig elke maand salaris op hun bankrekening krijgen bijgeschreven. Zo’n vanzelfsprekendheid is dat niet meer in Rutte’s droomwereld. Tsja, en wie niet opgewassen is tegen een haast onmenselijke werkdruk, staat vrij om zijn consequenties te trekken. Zoek een andere baan. Ga lekker wat anders doen. Voor klagers en zeurpieten biedt Nederland ongekende mogelijkheden. Misschien ligt er wel een veelbelovende carrière als verkeersregelaar in het verschiet. Of als Tweede Kamerlid.
Of ‘we’ het wereldkampioenschap voetbal gaan halen, is maar zeer de vraag met onze huidige bondscoach. Wereldkampioen jammeren en zeuren blijft Nederland ook in 2017.
© RK