Dringen geblazen bij veertiende Elfstedentocht

By | 26 februari 2017

Vandaag 31 jaar geleden

De Elfstedentocht van 1985 zie ik op tv. Wanneer it een jaar later opnieuw oan giet stap ik op de trein naar het noorden. Samen met Richard Ekelmans beland ik zo in Franeker en finishplaats Ljouwert. Het publiek staat rijen dik langs het ijs, het is dringen geblazen. Eén groot volksfeest. Een compleet gekkenhuis.

De Tocht der Tochten legt ook buiten Friesland het openbare leven volledig plat. Rayonhoofden, klunen, Bartlehiem, Elfstedenkruisjes, de Bonkevaart en Evert van Benthem verdringen al het wereldnieuws enkele dagen naar de achtergrond. Het lijkt wel of 31 jaar geleden half Nederland op die gedenkwaardige 26e februari op het station van Leeuwarden aankomt. Hoe dan ook geinig om een keer mee te maken.

Het is een heel andere tijd. Ongedwongener. Niet zo opgefokt als vandaag de dag. In 1986 wordt onze samenleving niet verscheurd door opruiers en volksmenners die zich een podium toe-eigenen om ongevraagd en ongewild hun selectieve verontwaardiging met anderen te delen.

Stel je voor dat er in 2017 onverhoopt een Elfstedentocht zou zijn geweest. Je moet toch niet denken aan al het gezanik dat dat teweeg zou brengen. Je moet rekening houden met lieden die aangifte gaan doen vanwege het geringe aantal deelnemers met een donkere huidskleur. Een ander zou pleiten voor minder Limburgers op de startlijst. Terwijl extreem gestoorde gevallen ongetwijfeld durven beweren dat de organisatie allochtone schaatsers expres een wak instuurt. Om nog maar te zwijgen van de 1000 euro die de grootste leugenaar van allemaal aan iedereen toezegt die de tocht voltooit.

Tsja, andere tijden, hè. Vroeger was inderdaad alles beter. Dat staat als een paal boven water.

26 februari 1986 Franeker

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *