Vandaag 30 jaar geleden
Met de Bundesliga ben ik opgegroeid. Zaterdagavond even na zessen. De samenvattingen van de wedstrijden in de hoogste Duitse voetbalklasse. Elke week vaste prik.
De FA Cup Final geldt jarenlang als zo’n ander fenomeen. We worden in de jaren ’70, ’80 en ‘90 nog niet bedolven onder de stortvloed van rechtstreekse beeldverslagen van het Engelse voetbal zoals nu. De ontknoping van de oudste cupcompetitie ter wereld geldt als een must see. Elk jaar kijk ik er vol verlangen naar uit. In het tweede weekend van mei. De magie van Wembley thuis in de huiskamer.
Als je dan de kans krijgt om zelf een Cup Final mee te maken, onvergetelijk. De tradities. De sfeer. Dat stadion. Honderdduizend mensen om je heen. Daar lopen je echt de rillingen van over het hele lijf. Ik heb de afgelopen veertig jaar bijna vijfduizend voetbalwedstrijden bijgewoond. De FA Cup Finale van 1987 tussen Coventry City en Tottenham Hotspur staat wel in mijn persoonlijke Top-5.
Qua belevenis. Het, om in goed Engels te zeggen, hele drum und rum, geweldig. Het oude Wembleystadion met de fameuze Twin Towers. Het community singing. Abide with me. God save the Queen. Uit honderdduizend kelen meegezongen. Om stil van te worden. Zó mooi.
16 mei 1987 Londen