Ernst Lettink ziet zijn functie als teammanager van Dynamo’s hoogste vrouwenteam als meer dan een leuk tijdverdrijf. De man die zorg draagt voor de ‘randvoorwaarden’ rond de selectie zou het toejuichen wanneer zijn meiden óver het randje zouden gaan… ,,Je moet wel ambitie hebben. Altijd het hoogst haalbare willen nastreven. Voor onze dames zou dat dus promotie naar de eredivisie betekenen.”
Als Senior Adviseur Verkeersmanagement bij Rijkswaterstaat weet de 50-jarige Apeldoorner dat een gedegen fundament de basis vormt voor elk succesvol project. ,,Onze trainers Michael Beugelsdijk en Jorg Radstake hebben een beleidsplan geschreven onder de naam ‘Van opbouwen naar doorbouwen’. De intentie is om binnen twee jaar naar de eredivisie te promoveren. Er wordt vaak gezegd dat het niet kan met zowel een dames- als een herenteam van één club in de eredivisie te spelen. Maar vertel mij eens waarom dat niet zou kunnen?”
Lettink noemt het verwezenlijken van sportieve doelstellingen ‘vooral een kwestie van doen’. ,,In Sliedrecht kan het toch ook. Al zijn daar de dames het belangrijkst. Hier is het omgekeerd. Bij ons ligt de focus op Heren 1. Zij behoren tot de top van Nederland en moeten kampioen worden. Maar waarom zouden wij niet ook in de eredivisie kunnen spelen? Er is niet heel veel voor nodig om een stabiele eredivisionist te worden. Het zal zeker niet vanzelf gaan, dat weet ik. Zoiets kost veel tijd. Alles eromheen moet goed geregeld zijn. Misschien trekt het zelfs wel extra sponsoren aan.”
Veel voorzieningen voor het team zijn nu al op eredivisieniveau, verkondigt de teammanager met gepaste trots. ,,De dames trainen in tegenstelling tot de heren niet overdag. Zij werken of zitten op school. Alles is prima geregeld. Naar een training hoeven ze bij wijze van spreken alleen maar hun toilettasje mee te brengen. Donderdags is de wedstrijdbespreking en eten we voor de training gezamenlijk bij de club. Ze krijgen geen vergoedingen, maar het moet die meiden vanzelfsprekend ook niets kosten. Ze moeten graag bij Dynamo willen volleyballen. Daarom zegt het denk ik wel genoeg dat bijna alle speelsters gebleven zijn.”
Dynamo zet in de meisjes- en vrouwenlijn versterkt in op de doorstroming vanuit de eigen jeugd, legt Lettink uit. ,,We hebben nu vier speelsters bij Pre Jeugd Oranje. Dat zijn meisjes van 13, 14 en 15 jaar. Het zou mooi zijn wanneer zij de komende jaren aanhaken bij het eerste. Als we er op termijn in slagen de selectie voor de helft te vullen met meisjes uit de eigen opleiding, dan doen we het heel goed. Er moet een goede mix staan. Speelsters kunnen zich bij Dynamo prima ontwikkelen. Ik durf zelfs te zeggen dat een aantal van onze speelsters nu al niet zou misstaan in de eredivisie.”
,,Alle zaken rondom het team behoren tot mijn taken. Sponsors, eten, schoenen, kleding. In de voorbereiding zit voor mij de meeste tijd om dingen te regelen. Op de trainingen op donderdag ben ik altijd bij het eten aanwezig. Bij wedstrijden zit ik op de bank. Ik zorg dan onder meer voor de registratie van de speelsters op het wedstrijdformulier en dat de shirtjes in orde zijn. Nee, op technisch gebied doe ik niets. Daar hebben we Michael en Jorg voor. Van technische zaken heb ik geen verstand”, lacht de vader van twee volleyballende dochters.
,,Mijn dochters Lynn en Britt volleyballen al sinds de mini’s bij Dynamo. Ze zijn nu 13 en 16 en zitten in de opleidingsteams Dames 6 en Dames 3. Door hen ben ik met de club in aanraking gekomen. Veel mensen denken dat ik een volleybalachtergrond heb. Maar dat is niet zo. Ik heb zelf altijd gevoetbald. Ik heb wel vijftien jaar in het eerste gespeeld van Groen Wit’62. Het verenigingsleven verschilt wel. Volleybal is heel familiair, maar clubavonden zijn er bijvoorbeeld niet. Daar verbaasde ik me in het begin wel over”, vertelt de voormalige topschutter van de voetbalclub uit de Maten.
Vanuit zijn voetbalachtergrond is hij gewend om recht op het doel af te stormen. ,,Ik vond het vreemd dat de vereniging geen eigen sponsors had. Vandaar dat ik samen met Edwin Sonneveld en Cor Koning de sponsorcommissie nieuw leven heb ingeblazen. Zo komt er extra geld binnen. In coronatijden hebben clubs het hartstikke lastig. Wij zijn daarom blij dat we onze sponsoren hebben weten te behouden. Daar spreekt wederzijds vertrouwen uit. Zonder sponsoren kan er veel minder. Voor een club draait veel om zulke inkomsten.”
De fervente supporter van voetbalclub Go Ahead Eagles hecht er veel belang aan dat de leden van SV Dynamo goed voor de dag komen. ,,Alle teams dragen in wedstrijden dezelfde shirts. Met de naam Bultman Autoverhuur op de borst. Daarnaast zijn er bij veel teams altijd wel vaders of ooms die een bedrijf hebben en inspeelshirts of trainingspakken beschikbaar stellen. De speelsters van Dames 1 dragen op wedstrijddagen hun presentatiekleding. Met een net poloshirtje. Dat is goed voor de uitstraling. Je doet dat ook voor de sponsor.”
Lettink noemt het strikken van sponsors voor de banners aan de muur van de Draisma Dynamo Arena een mooi voorbeeld van hoe de selectie ook buiten de lijnen punten scoort. ,,De dames moeten die banners zelf regelen. De meesten halen hun eigen sponsor binnen. Er wordt veel voor de speelsters geregeld. Op deze manier doen ze wat terug. Dat gebeurt uit betrokkenheid. Een deel van de opbrengst vloei terug naar de teampot.”
,,De vereniging heeft heel veel vrijwilligers. Kijk maar naar de zaalteams of de ballenkinderen. Bij het internationale jeugdtoernooi lopen wel 100 vrijwilligers rond. Zelf maak ik sinds twee jaar deel uit van de toernooicommissie. Ik ben medeverantwoordelijk voor accommodatie, vervoer en sponsoring. Of neem het Dynamocafé. Menig club zal jaloers zijn op het assortiment aan bieren dat aan de bar geschonken wordt”, heft de teammanager met plezier het glas op de bereidwilligheid van de leden.
Stilzitten levert niets op, zo besluit Lettink zijn betoog. ,,Je moet er wel constant mee bezig zijn. Niets komt vanzelf aanwaaien. Alles draait om mensen en wat ze doen. Wanneer je jezelf proactief opstelt, kun je veel
bereiken. Ik ben zelf ook vrijwilliger. Ik krijg er geen cent voor. Ik heb een drukke baan bij Rijkswaterstaat. De energie die ik in Dynamo steek en wat ik ervoor terugkrijg, schenkt veel voldoening. Ik voel me prima thuis bij de vereniging. Zolang de ambitie overeind blijft bij het Dames 1-team, lever ik daar graag een bijdrage aan.
Magazine Businessclub Dynamo najaar 2020