Het hoge woord kwam er vorige week dan eindelijk uit. Ernst Kuipers waarschuwde dat iedere niet-gevaccineerde Nederlander en medelander vroeg of laat corona krijgt. Als zo’n wijs man zoiets beweert, dan moet het einde van de wereld welhaast nabij zijn. Dan valt er niet meer aan te ontkomen. Sinds de ellende twintig maanden geleden losbarstte, moet het RIVM bijna de tel kwijtgeraakt zijn van de hoeveelheid Nederlanders en medelanders met een positieve test. Het ligt dan natuurlijk volledig in de lijn der verwachtingen dat die 1,8 miljoen onverstandige Nederlanders en medelanders de komende weken en maanden zonder uitzondering ziek worden. Volkomen gezonde mensen, die al meer dan anderhalf jaar niets mankeren, krijgen dit najaar wat ze verdienen. Omdat Ernst en Hugo het zeggen. Eigen schuld, dikke bult. Een eenvoudig optelsommetje: één plus één is drie!
Iemand die ik heel goed ken heeft onlangs zijn bezoek aan Ajax – PSV in de Johan Cruijff Arena moeten bekopen met een coronabesmetting. Eigenlijk zou dat helemaal niet kunnen volgens de richtlijnen en protocollen van Hugo. Zou een omgeving met alleen maar gevaccineerde en geteste mensen niet veilig moeten zijn? Bespaar me dus voortaan het belerende geouwebep over de beschermende werking van codes en vinkjes. In Nederland wordt het steeds moeilijker om het verschil te ontdekken tussen schijnheiligheid en schijnveiligheid.
Fijn hoor, al die naastenliefde die gepredikt wordt. Maar is het niet zo dat elk verstandig mens dat zo onverstandig is om ergens de drukte op te zoeken, daar zelf bij is? Laten we wel zijn, voordat de gekte begon was er niemand die mij ertoe heeft verplicht om veelvuldig in voetbalstadions te komen. Daar kwam ik geheel vrijwillig. Op eigen risico. Zonder dwang. Net als comazuipers en andere doorgesnoven modelburgers ook niet met het beschuldigende vingertje naar anderen moeten wijzen. Ze helpen toch echt zichzelf naar de kloten. Om te veronderstellen dat FC Barcelona onder een andere trainer ineens kans maakt om de Champions League te winnen, is bijna even naïef.
Nu zelfs blinden zouden moeten zien dat de bezuinigingen in de zorgsector veel te ver zijn doorgevoerd, moet Hugo andere middelen bedenken om de afvalligen vrijwillig tot een prik te dwingen. Als ze al niet ziek worden, dan moet toch op z’n minst de schijn worden gewekt dat ze het wél worden. Uit solidariteit met degenen die de pech hadden wél te zijn getroffen door het virus. Of heeft het te maken met de tekortkomingen van het haperende zorgstelsel in ons ooit zo welvarende land? Johan Derksen, met wie ik het heel vaak wél eens ben, laat geen mogelijkheid onbenut om elk mens te wijzen op z’n morele plicht. Kijk dan meteen even op de website van Amnesty International om je een beeld te vormen van de mensenrechten in Saoedi-Arabië en Qatar, een ander stokpaardje van Johan. In die welvarende olieparadijzen zijn hele volksstammen eveneens nadrukkelijk de sigaar van ondoordacht handelen van anderen.
Al met al verandert het helemaal niets aan dat een totaal van 1350 ic-bedden voor 17 miljoen Nederlanders en medelanders aan de krappe kant blijft. Van die hoeveelheid bedden schijnt momenteel bijna een zesde deel bezet te zijn met coronapatiënten. Dat hakt er flink in. Het zal het aantal mensen dat bij mij in de straat woont misschien zelfs wel overtreffen. In Ter Apel staat dagelijks nota bene het dubbele aantal bedzoekers op de stoep. Volledig gevaccineerd, voorzien van alle noodzakelijke QR-codes op hun pepedure iPhones en alle denkbare talen sprekend. Maar dat laatste spreekt voor zich voor afgestudeerde vertalers.
Aan alles ontstaat een tekort in de heilstaat van Mark Rutte en Hugo de Jonge. Aan deugdelijke politici. Aan zorgpersoneel. Aan politieagenten. Hooguit op het gebied van tolken overstijgt het aanbod de vraag steeds meer. Daarnaast wekt ook de groei van het aantal experts en deskundigen onderhand zorgen. Het valt nauwelijks meer bij te benen. Het vertoont zo langzamerhand steeds meer de kenmerken van een epidemie. Ze zijn er in alle vakgebieden. In alle soorten en maten. Van alle kleuren en gezindten.
Zelf schuift ik-zei-de-gek op verzoek weleens aan bij de vrijdagse amateurvoetbaluitzending van de lokale omroep die z’n zendlicentie is kwijtgeraakt aan een organisatie die niét(s) uitzendt maar wél subsidie opstrijkt. Nou heb ik als groot voordeel ten opzichte van al die verstandige mensen die zichzelf véél te serieus nemen dat ik mezelf lang niet zo serieus neem. Bovendien weet ik wél waar ik over praat. Desondanks blijft het jammer dat het veel consultants in al hun wijsheid totaal ontbreekt aan relativeringsvermogen en zelfspot. Hun opgefokte gedrag levert veel verstandige mensen veel onnodige stress op. En stress leidt weer tot ziekte. En ziekte belast de overbelaste zorg nog eens extra. Dat zou toch algemeen bekend moeten zijn.
Hoe het ook zij, de beeldvorming doet vermoeden dat ieders leven alleen nog maar draait om corona. Zelfs al merk je er zelf in je nabije omgeving niets of nauwelijks iets van. Zou de angst voor het virus nou ook de hoogste prioriteit hebben voor al die tienduizenden slachtoffers van de Toeslagenaffaire, wiens leven kapot is gemaakt door diezelfde overheid die het afgelopen anderhalf jaar naliet om de ic-capaciteit in de ziekenhuizen op te schalen? Al die Nederlanders en medelanders die binnenkort hun energierekening niet meer kunnen betalen mogen straks ook doodleuk bevriezen in de ongetwijfeld barre winter die onze opwarmende aarde weer voor Nederland in petto heeft. En reken er maar op dat het fileprobleem bij de voedselbanken verergert. Als de steeds grotere groep behoeftigen weer verplicht anderhalve meter afstand moet houden, worden die rijen almaar langer.
Verwijzingen maken naar de Tweede Wereldoorlog is uit den boze, dat mag niet. Nu ons nationale orakel Ab Osterhaus ongevaccineerden al wil verbannen naar een eiland, begint het langzaam wel gevaarlijke overeenkomsten te vertonen met het kaalscheren van jongedames die met behulp Deutsche Bekanntschaft de jaren 1940-1945 op eigen wijze overleefden. Die veelal naïeve en opportunistische meisjes hebben het geweten. Alle opgekropte frustratie kwam er in die meidagen van ’45 uit bij de helden die vijf jaar lang laf hadden weggekeken. Tegenwoordig zou zoiets helemaal niet meer mogen. Té vrouwonvriendelijk.
In slecht geventileerde Haagse achterkamertjes wordt misschien al wel met man en macht gewerkt aan het samenstellen van nieuwe zwarte lijsten. In nauwe samenwerking met de Belastingdienst. Zodat de op handen zijnde deportatie van ongevaccineerden naar het eiland van Osterhaus rimpelloos kan verlopen. Nou maar hopen dat de desbetreffende ministeries op korte termijn een geschikt eiland vinden om die 1,8 miljoen verstotenen op te vangen. Een eiland zonder bedden. En zonder andere elementaire voorzieningen. Met alles dat ertoe bijdraagt dat de toekomstige eilandbewoners gauw ziek worden. Zoals Ernst, Ab, Hugo en héél véél verstandige Nederlanders en medelanders het graag willen.
En ondertussen vooral stug door blijven vergaderen met z’n allen, hè. Vreemd dat het logge bureaucratische apparaat maar niet overbelast raakt. De nood is zo hoog dat afgekondigde maatregelen en verscherpingen steevast pas een week of twee later ingaan. Want eerst moeten Hugo en Mark hun praatje afsteken voor de televisie. In het hypothetische geval dat stormtroepen van het Chinese Volksleger of de Taliban oprukken naar de Nederlandse grens, wordt het tricky met zo’n attitude. Ik acht niet uitgesloten dat Ferdinand Grapperhaus en Hubert Bruls in zo’n noodsituatie eerst een heisessie van een week of drie met hun adviseurs beleggen om een strategie uit te dokteren om een invasie te verhinderen. En ondertussen luidkeels voor de camera’s spierballentaal uitslaan. Dreigen met maatregelen, maar niets doen. Met bewindslieden van dat allooi heb je een oorlog al verloren voordat die goed en wel begonnen is.
Een zeer kundig bestuurder hoor, die Hubert Bruls. Superzwaargewicht onder de zwaargewichten. Hubert heeft het zo druk met het redden van Nederland en Nijmegen dat hij al heel lang geen sportschool van binnen heeft gezien. Het toonbeeld van een ongezonde levensstijl. De QR-code XXL. Getatoeëerd op zijn afgetrainde sixpack die onder een dikke beschermlaag van lichaamsvet verborgen gaat. Van zoveel overgewicht en betonrot in de hersenen storten tribunes spontaan in. Tegen de verwoestende uitwerking van zoveel bestuurlijk vernuft is niets bestand. Wie dat opgeblazen hoofd ziet, krijgt de indruk dat de beste man zwaar onder de anabolen zit. Het is moeilijk voor te stellen dat ik zélf nota bene twee weken óuder ben dan Hubert. Echt, dan zie ik er voor mijn leeftijd toch nog erg goed en gezond uit, durf ik in al mijn onbescheidenheid wel te beweren. Het vlees geworden Hollands welvaren heeft wel weer de zekerheid van een riant salaris. Dat verschaft hem maandelijks extra lucht. Hubert zal niet zo gauw verhongeren.
Wanneer de zorg kampt met een personeelstekort is en de capaciteit van de ic’s niet volstaat, vinden verstandige mensen het zowaar volstrekt logisch dat de regering tientallen miljoenen euro’s verspilt aan het opleiden van handhavers van wie je al van tevoren weet dat ze nooit handhaven wanneer er gehandhaafd dient te worden. Een vreemde gedachtegang. Verminderd toerekeningsvatbaren een blauw pakje aantrekken, en klaar zijn Hugo, Ferd en Hubert. Probleem opgelost. Er in een stoomcursus van slechts drie jaar tijd instampen hoe ze in Algemeen Beschaafd Nederlands onverstandige Nederlanders en medelanders moeten afblaffen en een QR-code dienen te lezen. Met meer blauw op straat zal corona voortaan elk voorjaar als sneeuw voor de zon verdwijnen. Zou een verstandig mens niet juist moeten denken dat zoveel geld verstandiger besteed kan worden? Zo zou ik althans redeneren in al mijn onbenulligheid.
Nee, ik onderschat de ernst van de situatie allerminst. Ik zie zeker in dat het een ramp van ongekende proporties zou betekenen wanneer verstandige Nederlanders en medelanders in de nabije toekomst hun dik verdiende vakanties op de buik kunnen schrijven. Dat de situatie zo levensbedreigend dreigt te worden dat al die braaf gevaccineerde en geteste globetrotters zich niét meer massaal in al die beregezellige Zuid-Europese badplaatsen in het strand- of nachtleven kunnen storten. Iets ergers kun je je nauwelijks voorstellen.
Of wat te denken van degenen die met behoud van uitkering op vakantie of familiebezoek gaan in landen waar ze naar eigen zeggen hun leven niet zeker zijn. Stel dat zoiets niet meer kan. Bij geen enkele reisverzekering staat in de polisvoorwaarden dat evacuatie in geval van calamiteiten voor rekening komt van de touroperator. Dat behoort in 2021 naast het in goede banen leiden van het prikproces ook al tot de kerntaken van de Nederlandse regering. Al die demissionaire ministers en staatssecretarissen moeten zoiets toch maar zien te handelen. Dat valt niet mee, zo blijkt steeds vaker.
De demissionaire Nederlandse regering heeft er een handje van het eigen onvermogen en wanbeleid in de schoenen te schuiven van anderen. Het koste ditmaal weinig moeite om de zondebokken te vinden om het eigen falen op af te schuiven. Zeg nou zelf, waarom zou Justitie ergens optreden als er opgetreden moet worden? Dat zal vast en zeker in strijd zijn met de privacy van degenen die alle vrijheid krijgen om zich structureel te misdragen. Of is er door de op allerlei vlakken vernietigende bezuinigingen in Rutteland soms ook al een tekort aan celruimte? Zijn in ’s lands penitentiaire inrichtingen de bedden en het personeel inmiddels ook al tot ver onder het noodzakelijke minimum afgeroomd?
Het maakt in principe ook weinig uit. Zolang de heren hooligans maar geldige QR-codes kunnen laten zien bij het betreden van een voetbalstadion. Zo’n groen vinkje geeft de razende en rellende capuchonnetjes alle bescherming om zich veilig te misdragen. Met de herinvoering van de mondkapjesplicht houden de vechtersbaasjes en biergooiertjes voortaan ongetwijfeld anderhalve meter afstand wanneer ze elkaar met grof geweld de hersens inslaan. En zo niet, dan gaat dat karikatuur dat minister van Justitie speelt er korte metten mee maken. Nou, reken maar dat dat afschrikt, dat gedreig met stadionverboden en taakstraffen. Dan stopt het meteen. Ja, ja. Slaap lekker verder.
Verstandige mensen die willen weten wat échte problemen behelzen moeten voor de gein eens 24 uur in vrijwillige quarantaine gaan met mijn moeder. Je kunt het zo gek niet bedenken of het arme mens maakt zich er tegenwoordig druk over. En dan is de angst voor een coronabesmetting nog wel het minste van haar zorgen. Terwijl zij wel deel uitmaakt van die risicogroepen voor wie Hugo zich vol elan de blaren op zijn tong lult. Vanwege haar gevorderde leeftijd kreeg mijn moeder nota bene als een van de eersten haar dubbele dosis. Haar griepprik heeft ze een aantal dagen geleden ook al gehad. De uitnodiging voor een derde shotje volgt ongetwijfeld binnen afzienbare tijd. Je zou dus denken dat ze zorgeloos naar haar 85e verjaardag toeleeft, over drie weken. Niets is minder waar.
Verstandige mensen ervaren het misschien wel als asociaal, egoïstisch of zelfs misdadig dat ik me niet al te zeer bekommer om wat er in Staphorst, Rusland of Afghanistan gebeurt. Maar waarom zou ik? De hele paranoia rond dat k..virus is niet het enige dat de levenslust ernstig aantast. Ik word thuis al depressief genoeg. Daar hoef ik deur helemaal niet voor uit. Nou weet ik ook wel dat mijn leven veel minder belangrijk is dan dat van een ander. Het is niettemin vrij benauwend als je steeds minder uitwegen ziet. En dan te bedenken dat ik sinds medio maart 2020 al leef als een veredeld kluizenaar.
Wanneer Staphorsters iets wel of niet doen, moeten zij zelf weten. Ik heb niet de illusie dat ik daar van achter mijn toetsenbord op wat voor wijze dan ook invloed op kan uitoefenen. Die Godsvruchtige mensen maken geen deel uit van mijn leven. De kans dat ik ooit persoonlijk met ze in aanraking kom, acht ik niet bijster groot. Laat staan dat ze me op wat voor wijze met hun geloofsovertuiging of wat dan ook kunnen besmetten.
Het spijt me, maar het heeft niets met onverschilligheid te maken dat ik daar niet hele nachten van wakker lig. Dat ik de afgelopen twee weken nogal slecht geslapen heb komt vooral door de aanhoudende pijn aan mijn ribben. Na de smak die ik recentelijk maakte over een boomstronk tijdens een rondje joggen door het bos, ben ik nog niet helemaal de oude. It still hurts like hell!
Ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat het heel vervelend is dat Letland weer in lockdown is gegaan of dat een ritje in de Moskouse Metro bijna even gevaarlijk wordt als een treinreis met de Vechtdallijn. Hoewel ik graag al mijn invloed zou willen aanwenden, vrees ik dat ik weinig kan veranderen aan onverantwoord gedrag van anderen. Ik vrees dat mijn invloed beperkt is. Naar mij luistert toch niemand. Betweterige zenuwlijers luisteren doorgaans toch alleen maar naar zichzelf. Of naar Hugo. Of Mark. De meest goedgelovigen blijven standvastig. Die laten zich alles aanpraten.
Waar waren trouwens al die verstandige Nederlanders en medelanders toen het Ebola-virus in 2014 dood en verderf zaaide in Afrika. Toen heb ik ze niet gehoord. Waren die mensen die nu zo opzichtig te koop lopen met hun rationele vermogens destijds nog niet zo verstandig om notoire domoren er op te wijzen dat ze verstandig moeten doen? Maar ja, nu hun eigen vakanties weleens in gevaar dreigen te komen, komt de ellende plotseling gevaarlijk dichtbij en wordt de urgentie om anderen daarop aan te spreken ineens een stuk dringender. Uiteraard roeren dergelijke onbaatzuchtige lieden zich alleen maar om daarmee anderen te beschermen. Het kan niet vaak genoeg benadrukt worden.
Het NOS-journaal, als ik me niet vergis, sleepte onlangs een verstandig meisje voor de camera dat door haar moeder was meegesleept naar een vaccinatielocatie. Of het pijn had gedaan? Nee. Of het kind blij was? Ja, dat was ze. Waarom dan? Omdat ze anders niet meer bij de McDonald’s naar binnen mocht. Geweldig toch, zo’n reactie. Die ontwapenende nuchterheid van de Nederlandse jeugd van tegenwoordig werkt ontnuchterend. Hartverwarmend, zoveel medeleven met de kwetsbare medemens. Vertederend. Of toch vooral tenenkrommend? De tranen schieten me bijna spontaan in de broek van zoveel compassie.
Gooi Schiphol maar de hele winter dicht. Doe de grenzen op slot. Sluit Nederland compleet van de buitenwereld af. Moet je ‘ns kijken hoe snel die coronacijfers dan dalen en de ziekenhuisbazen weer opgelucht adem kunnen halen. Zal ik eens een hele boude voorspelling doen? Zonder met m’n ogen te knipperen durf ik te beweren dat het aantal besmettingen in het voorjaar, wanneer de temperaturen weer langzaam oplopen en de zon krachtiger gaat schijnen, gaat afnemen. Als die 1,8 miljoen ongevaccineerden van Hugo en Ernst tegen bij het ingaan van de zomertijd de ic of het eiland van Ab weer verlaten hebben, zal iedereen het zelf zien. Hopelijk kunnen ze het allemaal nog navertellen.
Naar verluidt kan de zeewaterspiegel in het jaar 2300 weleens met 17 meter zijn gestegen. Als ik tot die tijd wekelijks de juiste dosis Pfizer, Moderna of Janssen toegediend krijg, vier ik in dat jaar misschien wel in blakende gezondheid mijn 334e verjaardag. Als Hugo, Mark, Ferd, Hubert, Ernst, Diederik, Ab, Marion, Johan Derksen of Angela de Jong het ze wijsmaken dat hen voortaan met prik het eeuwige leven wacht zijn er ongetwijfeld hele hordes verstandige mensen die zo dom zijn om het voor zoete koek te slikken.
© RK