Robur et Velocitas streed afgelopen seizoen tot aan de laatste speeldag om het kampioenschap in de derde klasse D. In het prille voetbaljaar 2022-2023 staat de ploeg van trainer Martijn Jongbloed na drie speeldagen troosteloos en puntloos onderaan. In navolging van Wijhe ’92 en Turkse Kracht leverde zondag het ook het gepromoveerde Groen Wit ’62 een bijdrage aan de klassieke maar verklaarbare valse start van de plaatsgenoot.
Tijdens zijn debuutjaar aan de Anklaarseweg vervolgde Jongbloed alle wedstrijden zittend op een krat voor zijn dug-out. Nadat een ervaren collega-trainer hem erop wees dat een trainer van ‘standing’ niet op krat hoort te zitten, nam Roburs ambitieuze oefenmeester die raad ter harte. Jongbloeds kratje blijkt tot dusverre echter makkelijker vervangbaar dan zijn topscorers. Robur leverde liefst 35 goals in met het vertrek van Jeffrey van Amersfoort (22) en Daan van der Ven (13) naar respectievelijk AGOVV en Sportclub Teuge. Het trefzekere duo nam bijna de helft van de 78 competitiegoals voor z’n rekening. Adequate vervangers heeft de club niet in huis.
Nou heeft Apeldoorns oudste voetbalvereniging in haar 140-jarige geschiedenis wel grotere sportieve teleurstellingen overleefd, toch blijft het lastig om wedstrijden te winnen zonder spelers die koelbloedig zijn in de afwerking. In het voetbal valt of staat nou eenmaal alles met het maken van doelpunten. Feitelijk is het dus helemaal niet zo verwonderlijk dat de derdeklasser uit Kerschoten een moeizame competitiestart beleeft.
Het veldspel was zondagmiddag in de derby tegen Groen Wit zondag prima verzorgd. Kansen kreeg de thuisploeg ook ruimschoots. Maar zelfs vanaf de strafschopstip slaagde Cyriel de Graaf er niet in de ban te breken. Bij een 0-1 achterstand hield Groen Wit-keeper Joep Vink zijn huisgenoot van scoren af. In de zeventig minuten na die uitgelezen mogelijkheid op de gelijkmaker lag de doelman vaker hinderlijk in de weg van Roburianen die in zijn buurt opdoken.
“Wij krijgen wel de complimenten, maar niet de punten. Dat is de fase waar we inzitten. We hebben zeker wel een kans of tien gehad. Maar je merkt aan alles dat je een doelpuntenmaker mist. Dat is zeker wel een ding”, verzuchtte Martijn Jongbloed na het laatste fluitsignaal.
Van wanhoop is nochtans na drie nederlagen absoluut geen sprake. “We creëren voldoende kansen. Ons spel biedt perspectief. Er zit nog heel veel rek in. Het komt goed. Onze doelstelling is onveranderd. Wij willen promoveren”, vertrouwt de Robur-trainer erop dat de punten in de komende weken gaan komen.
Apeldoorns meest scorende equipe van het afgelopen voetbaljaar lijkt zich daarentegen niets aan te trekken van een absente topscorer. Groen Wit ’62, dat het kampioensjaar in de vierde klasse afsloot met 87 treffers, schiet bij de entree in de derde klasse ook zonder de geblesseerde Jordy Stouten met scherp.
Met de volle buit uit twee duels hangt de vlag er voor Marcel Vink anders bij dan voor zijn collega-trainer. Al wist Vink dat het wedstrijdverloop anders had kunnen zijn wanneer zijn keeper de door hemzelf veroorzaakte strafschop niet had gestopt. “Joep gaf die scheidsrechter de gelegenheid om die penalty te geven. Door die penalty te stoppen redde hij zichzelf en ons ook.”
Vink blijft realistisch. “Het zal niet iedere keer meezitten. We gaan ongetwijfeld een keer tegen tegenslagen aanlopen. Die zes punten die we al hebben, zijn mooi meegenomen. Dat zijn hele mooie punten tegen de nummer twee en drie van het afgelopen seizoen.”
De Stentor maandag 10 oktober 2022